Lustro czarownicy autorstwa Levannah Morgan - RECENZJA

„Napisana z ciepłem i humorem książka oferuje zarówno nowicjuszom, jak i wytrawnym adeptom wiele sposobów na poszerzenie zrozumienia, w jaki sposób czarownictwo może być wykorzystywane w znaczący sposób w XXI wieku.” ~ Simon Costin, dyrektor Muzeum Czarostwa i Magii

Autorką książki jest Levannah Morgan. Jak podaje Wydawnictwo Fosforos na swojej stronie internetowej: „to doświadczona wiedźma praktykująca magię już ponad trzydzieści lat. Ta pochodząca z Walii czarownica i wiccanka na co dzień mieszka w hrabstwie Devon, gdzie czerpie inspirację z kontaktu z naturą, wiejskich krajobrazów, tajemniczych wrzosowisk i potęgi morza. W swojej praktyce łączy wicca i czarostwo tradycyjne, chętnie sięga do lokalnych wierzeń i doświadczeń. Jest założycielką Stowarzyszenia Przyjaciół Muzeum Czarownictwa, pełniła również funkcję wiceprezeski Federacji Pogańskiej. Organizatorka konferencji pogańskich i autorka kursów z dziedziny czarostwa. Zawodowo jest artystką zajmującą się branżą filmową.” 
https://www.fosforos.pl/lustro-czarownicy/?v=9b7d173b068d

Tłumaczenia i opracowania polskiej wersji tej książki podjęło się Wydawnictwo Fosforos, na którego stronę Was serdecznie zapraszam. 

Już na początku książki możemy spotkać się z nazwiskiem, które warto, abyście zapamiętali. Nauczycielem Levannah Morgan w praktyce rzemiosła, jakim jest czarostwo był Cecil Williamson. Założyciel Muzeum Czarostwa i Magii w Boscastle w Anglii. Jak podaje ich oficjalna strona: ,,Muzeum Czarów było dziełem Cecila Williamsona, którego zainteresowanie czarami i magią zaczęło się już w dzieciństwie. Cecil początkowo założył Muzeum Czarów w Stratford-upon-Avon, ale po lokalnym sprzeciwie przeniósł się na Wyspę Man i w 1951 roku otworzył Folklorystyczne Centrum Przesądów i Czarów. Miał przyjemność również poznać Geralda Gardnera, założyciela nowoczesnej Wicca, jednak w miarę upływu czasu, zainteresowania obu mężczyzn stawały się coraz bardziej rozbieżne". 

Autorka przedstawia w tej książce swoją magiczną praktykę, która jest połączeniem tradycyjnego czarostwa i wicca. Plusem tej książki jest to, że autorka nie narzuca wicca, a każe dostosować praktykę do własnych wierzeń i przekonań. Nakłania, aby praktykować, słuchając swojej intuicji. 

Moim ulubionym elementem tej książki są narzędzia. Powiem Wam szczerze, że zainspirowała mnie ona do tworzenia swoich własnych rzeczy do praktyki magicznej. Mimo że nie mam ogromnych zdolności manualnych, to jednak uważam, że stworzenie czegoś własnymi rękami będzie prawdziwą magią. Znajdziecie w tej książce opisy narzędzi, które przydadzą Wam się do większości praktyk magicznych. 

Moim ulubionym fragmentem jest moment, gdy autorka opowiada o swojej praktyce na plaży. Sama uwielbiam praktykę w tym miejscu i bardzo się utożsamiam z jej słowami. Zwraca ona też uwagę na to, by nie pozostawiać po sobie śmieci, ani wosku ze świec oraz wykorzystywać to co mamy wokół siebie. Do zatoczenia kręgu możemy użyć patyków znalezionych na miejscu, jednak pamiętajmy też o duchach danego miejsca. Jeśli czujemy się w danym miejscu niechciani, nie praktykujmy tam na siłę. I na to wszystko Levannah Morgan zwraca uwagę w swoim dziele. 

Tytułowe lustro czarownicy jest opisane bardzo szczegółowo, szczególnie że sama mam szklaną kulę i uwielbiam z nią praktykować. Chociaż powiem Wam szczerze, że ostrzeżenia przed tym co zobaczymy w tych lustrach, lekko mnie przestraszyły, a najbardziej zdanie: ,,jeśli zobaczysz w lustrze ducha, nigdy, ale to nigdy nie oglądaj się za siebie ani nie odwracaj się, by zobaczyć, co tam jest.”  

W książce znajdziemy również opis księżyca z jego magicznymi konotacjami. Co ciekawe księżyc również można postrzegać jako lustro, ponieważ odbija światło słoneczne. 

Lustro jako odbicie jest z ludźmi od początku, a najstarsze było po prostu zwykłą kałużą. Dopiero potem był to wypolerowany metal. Autorka dzieli się metodami jak stworzyć lustro potrzebne do dywinacji czy widzenia duchów oraz dzieli się rytuałami z ich użyciem.

Książka zawiera dużo zdjęć i jest wydana w ciekawej w dotyku okładce, ale żeby ją poczuć musicie ją kupić lub wypożyczyć z biblioteki. I powiem Wam, że warto! Jest to książka, która mówi o podstawach praktyki magicznej. Sama korzystam z jej rad, szczególnie będąc nad morzem. Należy też zwrócić uwagę, że autorka praktykuje na terenach wysp brytyjskich, więc wiele rzeczy będzie się różnić kulturowo z naszą słowiańszczyzną. 

Jest to dla mnie obowiązkowa pozycja do przeczytania dla osób początkujących w praktyce magicznej i nie tylko. Jeśli miałabym dać jakąś ocenę, byłoby to 10/10! 

Przypominam o zaglądaniu na stronę Wydawnictwa Fosforos, aby kupić Lustro Czarownicy i inne ich książki, których recenzje również wkrótce pojawiają się na mojej stronie! 

Czytaj więcej »

Jakie języki trzeba znać by praktykować czarostwo?

Witajcie! Dzisiaj trochę luźniejszy post na temat tego co myślę o poznawaniu języków w kontekście nauki czarostwa. 

Żyjemy w czasach, gdzie nawet nam w rodzimym kraju przydaje się znać inne języki. W XXI wieku uniwersalnym językiem stał się angielski. Znając go, dogadamy się w większości świata. Przejdźmy jednak do tego, w czym inne języki są nam potrzebny w nauce czarostwa!

- Podróże. Na Ziemi mamy wiele miejsc związanych z czarownicami i ogólnie tak zwanymi naukami tajemnymi. Według mnie samo poruszanie się po zagranicznych lotniskach wymaga znajomości angielskiego. 

- Literatura. Tutaj już wychodzimy poza ramy języka angielskiego. Mamy wiele wartościowych książek po polsku — szczególnie te z XX wieku. Niestety lub stety w języku angielskim mamy ich więcej. Warto też zwrócić uwagę na to, że w Polsce jak i na większości terenów słowiańskich dominującym językiem był (w wielu rejonach nadal jest) rosyjski. Jeśli ktoś interesuje się naszą rodzimą wiarą, połączona z praktyka magiczna to przyda mu się znajomości cyrylicy. 

- Symbolika. W wielu symbolach widnieją napisy po łacinie. Ten język jeszcze nie tak dawno również był jednym z uniwersalnych języków na świecie. Nawet do 1969 roku msze święte odprawiano po łacinie. Jeśli natomiast chcemy poznać symbolikę kabalistyczną, przyda nam się język hebrajski. Jeśli jesteśmy już przy najpopularniejszych religiach świata, to warto zwrócić uwagę, że wiele treści pojawia się również po grecku. Zwróćmy także uwagę na symbolikę alchemiczną. Wielu alchemików jak na przykład najbardziej nam znany Nicolas Flamel byli francuzami. Dlatego i język francuski nam się przyda.

Podsumowując: 

Nauka języków zawsze wam się przyda! Nie jest oczywiście obowiązkowe znać każdy język, który wymieniłam powyżej, jednak myślę, że warto znać ich kilka. Głównie warto skupić się jednak na języku angielskim. 

Mogę wam od siebie powiedzieć, że ja sama nie mam, nie wiadomo jakiego poziomu angielskiego i zbliża się on bardziej do B1 niż do B2 (szczególnie jak czasem dłuższy czas nie mam z nim kontaktu), jednak moim zdaniem całkowity brak obeznania z tym językiem zamyka nam wiele dróg do rozwoju i staje się barierą nie do przeskoczenia. Sama oprócz języka angielskiego znam rosyjski. Chociaż od skończenia szkoły średniej coraz gorzej u mnie z nim. 😅 Jednak jak ostatnio czytałam skany dokumentów po rosyjsku z archiwum kościelnego to nie było tak źle jak myślałam. Dodatkowo czasem uczę się na Duolingo łaciny i francuskiego, ale w tym przypadku to jest znajomość pojedynczych słówek lub wyrażeń. 

Zachęcam Was bardzo do poznawania języków, bo nie tylko w nauce czarostwa mogą wam się przydać! 

Dajcie znać w komentarzu, jakie języki wy znacie! 

Obraz stworzony przez Sztuczną Inteligencję na podstawie moich słów.

Czytaj więcej »

Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Praktyki magiczne i czarostwo w kulturach świata” w Krakowie

Cześć! Dzisiaj trochę luźniejszy post. W ostatnim czasie był ma na ciekawej konferencji, której tytuł widzicie w powyżej. To niesamowite widzieć, jak świadomość na temat praktyk magicznych rozwija się nawet w naszym pięknym kraju. Ten post jest trochę inny, ponieważ chcę was zaprosić na mój kanał na YouTube, gdzie opublikowałam krótką relację z konferencji. 

Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/515685429757507/

Koło Naukowe Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ na Instagramie: https://www.instagram.com/kolo_psc/

Koło Naukowe Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ na Facebooku: https://www.facebook.com/kolopsc

Wizytówka wydarzenia:

Relacja na YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=v-OtoAUk4rw&ab_channel=PaulinaJedli%C5%84ska

Czytaj więcej »

GDZIE JESZCZE TRWAJĄ PROCESY O CZARY?

Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. Czary od wieków są czymś co przeraża większość, a popkultura nie pomaga ukazać czarownicy z dobrej perspektywy. Szerzony jest stereotyp na temat kontaktów z diabłem, czy po prostu złych zamiarów osób praktykujących okultyzm. To jest bardziej zachodnie postrzeganie czarostwa. Dobra, ale dlaczego zachodnie? Odpowiedź jest prosta - ponieważ to Hollywood zaczęło tworzyć takie stereotypy w popkulturze (wcześniej też były one powszechne). Inaczej wygląda typowa czarownica za wschodnią granicą Polski, inaczej w Azji czy w Afryce. Na ten temat poświęcę inny artykuł na tej stronie. Wspominam o tym, jednak by ukazać wam, że w wielu państwach do tej pory poluje się na czarownice - głównie w Afryce, gdzie ten stereotyp wiedźmy jest zupełnie inny niż nam ogólnie znany; a także w krajach, w których dominuje religia Islamu. 

Zdjęcie autorstwa Devon Rockola z Pexels

Zacznijmy od wymienienia krajów, gdzie według znalezionych informacji, nadal trwają polowania na czarownice. 

Kraje, gdzie dominującą religią jest Islam:

Na początek przytoczę wam cytat z książki pod tytułem: "Azja i Afryka: religie - kultury - języki" napisana pod redakcją naukową Macieja Klimiuka.

"Koran i sunna proroka Mahometa negatywnie wyrażają się o osobach używających magii i o magii w ogóle. Możemy znaleźć hadisy mówiące o tym, że karą za czary jest śmierć. Większość przed muzułmańskich sposobów ochrony przed „złym okiem” została zakazana, choć sama kultura muzułmańska następnie rozwinęła podobne środki przeciw „złemu oku”. (...) Co prawda w różnych rejonach świata (zwłaszcza w krajach Afryki i Indiach) utrzymuje się przekonanie, iż możliwe jest wyrządzenie szkody przy pomocy czarów, to jednak oficjalnie czary nie figurują w katalogu przestępstw tych państw, więc procesy o czary nie są przeprowadzane, aczkolwiek zdarzają się samosądy, w trakcie których osoby zajmujące się magią (lub posądzone o jej praktykowanie) są atakowane, a nawet zabijane. W najbiedniejszych rejonach Nigerii częstymi ofiarami oskarżeń o czary są dzieci."

Pomimo oficjalnego zaznaczenia, że czary nie figurują w katalogu przestępstw, niestety nadal wiele osób jest skazywanych za to na śmierć. Arabia Saudyjska opiera swoje prawo głównie na szariacie, prawie normującym życie wyznawców islamu. To kraj, w którym najwyższym wyrokiem jest kara śmierci. Grozi ona głównie za zabójstwo, uczestnictwo w protestach politycznych, gwałt, apostazję, rozbój, przestępstwa narkotykowe, przejawianie skłonności homoseksualnych oraz czary. Poniżej przedstawiam wam przykład osoby oskarżonej o magiczne działania w tym państwie.

Zapewne każdy z nas pamięta kultowe wróżki w telewizji. W krajach gdzie główną religią jest Islam nie mają tak dobrze jak na zachodzie. W 2010 roku w Arabii Saudyjskiej oskarżono o czary i skazano na karę śmierci prezentera libańskiej telewizji. 

Jak podaje TokFm: ,,48-letni Ali Husajn Sibat w swoim programie w satelitarnej stacji "Sheherezade" zajmował się wróżbami i dawaniem porad dzwoniącym do niego widzom. Kiedy przyjechał z pielgrzymką do Arabii Saudyjskiej został aresztowany przez policję religijną i oskarżony o uprawianie czarów."

https://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103086,7682315,prezenter-libanskiej-tv-skazany-na-kare-smierci-za-czary.html

Arabia Saudyjska jest obecnie jedynym krajem na świecie, w którym sąd może skazać na śmierć za czary. Jest głównie spowodowane tradycyjnym przeświadczeniem, że wróżenie i tworzenie horoskopów uznawane jest za sprzeczne z Islamem. Według Raportu Rocznego Amnesty International 2014/15 na temat sytuacji praw człowieka na świecie Arabia Saudyjska, Iran i Irak były krajami, w których wykonano najwięcej egzekucji. We wszystkich trzech stracono wiele osób skazanych w nierzetelnych procesach. W Arabii Saudyjskiej wiele egzekucji przeprowadzono w formie publicznego ścięcia głowy. Wśród zabitych w ten sposób był mężczyzna skazany za czary.

Zdjęcie autorstwa Baluc Photography z Pexels

Również w krajach Europejskich prawo odnosi się do wiary w czary, a także do procesów czarownic. 

W ostatnim czasie poruszenie wywołało ułaskawienie czarownic w Hiszpanii. Mowa tutaj o działaniu parlamentu w Katalonii, który uznał za niewinne czarownice, które zostały skazane na śmierć za uprawianie czarów od XV wieku do XVIII wieku. 

Wiele internautów ma do tego negatywne jak i pozytywne podejście. Część osób uważa to za bardzo słuszne, zwracając uwagę na bezpodstawne oskarżanie tych kobiet, a także na to, że przez tortury same się przyznawały do czynów, które nie wykonały. Istotne jest też uświadamianie ludzi, że odprawianie czarów nie jest niczym złym jeśli nie szkodzi innym osobom. Negatywna strona tej całej sytuacji skłania się w stronę oskarżania parlament Katalonii, że nie zajmuje się naprawdę poważnymi dla państwa i regionu sprawami. Czy to ułaskawienie było potrzebne? Sami to oceńcie. 

https://www.pap.pl/aktualnosci/news%2C1066009%2Cw-katalonii-ulaskawiono-czarownice-krytycy-sugeruja-rzadowi-zajal-sie

Podobne działania jak Katalonia, podjęła Szkocja. Dzięki inicjatywie Witches of Scotland skazane przed laty czarownice mają zostać ułaskawione.

https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/opinie/blisko-4000-czarownic-zostanie-u%C5%82askawionych-cho%C4%87-%C5%BCycia-im-to-nie-przywr%C3%B3ci/ar-AASdaMN

Inne współczesne przypadki:

Szacuje się, że w latach 2001-2006 w stanie Assam zginęło 300 osób . Między 2005 a 2010 rokiem około 35 morderstw związanych z czarami miało, podobno, miejsce w dzielnicy Sundergarh w Odisha. W październiku 2003 roku trzy kobiety zostały napiętnowane jako czarownice i upokorzone, po czym wszystkie popełniły samobójstwo w wiosce Kamalpura w dystrykcie Muzaffarpur w Bihar. We wrześniu 2013 r. w dzielnicy Jashpur w Chhattisgarh, zamordowano kobietę, a jej córkę zgwałcono pod zarzutem uprawiania czarnej magii. 

Poniżej znajdziecie odnośniki do artykułów szerzej opisujących wspomniane morderstwa i oskarżenia.

https://www.reuters.com/article/us-religion-witchcraft-idUSTRE58M4Q820090923

https://web.archive.org/web/20140202175052/http://news.outlookindia.com/items.aspx?artid=705806

http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3211535.stm

https://www.ndtv.com/india-news/in-assam-a-rising-trend-of-murders-on-allegations-of-witchcraft-533508

https://web.archive.org/web/20130906085820/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2013-09-03/raipur/41725310_1_black-magic-jharkhand-jashpur

Jeśli chodzi o polskie media, to nawet TVP Info opublikowało parę lat temu artykuł na temat oskarżeń o czary. Nie chodzi tutaj o działania na terenach naszego kraju, a o Dźharkhand.  Jak podaje tekst na wschodzie kraju została brutalnie zamordowana 56-letnia kobieta oraz jej córka. Sąsiedzi oskarżyli je o to, że swoimi czarami spowodowały śmierć człowieka. W artykule znajdziemy również informacje: ,,Wiara w czarownice jest szczególnie silna w stanie Dźharkhand. Według hinduskiego urzędu kryminalistyki w latach 2001-2016 dokonano z tego powodu linczu na 523 kobietach, a w skali całego kraju zamordowano w tym samym czasie 2500 kobiet.''

https://www.tvp.info/43377592/okrutny-mord-na-matce-i-corce-sasiedzi-oskarzyli-je-o-czary

Pamiętajcie, żeby uważać na siebie, kiedy jedziecie do kraju, który ma inną kulturę. Przerażające jest to, że nadal możemy czytać o trwających współcześnie procesach czarownic. Mam wielką nadzieję, że te czasy nigdy nie wrócą do Europy, a także ustaną na innych kontynentach. Podzielcie się w komentarzach waszymi emocjami! Czy macie może w głowach jakieś rozwiązania jak całkowicie zniwelować karanie niewinnych osób za czary? 

Czytaj więcej »

Organizacje powiązane z okultyzmem

Przez wiele lat ludzie pasjonujący się okultyzmem pragnęli stworzyć organizację ich łączącą. Co prawda do dnia dzisiejszego nie powstała jedna spójna organizacja, ale wiele różnych, ze względu na różne poglądy i spostrzeżenia osób praktykujących Czarostwo i pokrewne mu dziedziny.

Jednym z najpopularniejszych stowarzyszeń był Hermetyczny Zakon Złotego Brzasku, po angielsku Hermetic Order of the Golden Dawn. Byli określani jako stowarzyszenie okultystyczno-ezoteryczne powstałe w drugiej połowie XIX wieku w Londynie. Rozpadło się w początkach XX wieku na małe grupki rozsiane po różnych miejscach na świecie. Nawiązywało do tradycji różokrzyżowców. Więcej na ich temat możecie poczytać na oficjalnej stronie https://hermeticgoldendawn.org/

Jeden z postaci symboli Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku wywodzącego się z tradycji różokrzyżowców

Kolejną istotną organizacją jest Towarzystwo Teozoficzne. Organizacja powstała w roku 1875 w Nowym Jorku z inicjatywy Heleny P. Bławatskiej, wyznająca światopogląd teozoficzny. Mottem towarzystwa jest „nie ma Religii wyższej nad prawdą". Towarzystwo ma swoje filie lub oddziały w co najmniej sześćdziesięciu krajach, m.in. USA, Wielkiej Brytanii, Francji i Niemczech. Więcej na temat tego nadal funkcjonującego towarzystwa przeczytacie na ich oficjalnej stronie: https://www.ts-adyar.org/

Więcej na temat Heleny Bławatskiej znajdziecie w zakładce WAŻNE POSTACIE

Ciekawostka: 

Teozofia to termin pochodzący z greckiej teozofii, która składa się z dwóch słów: theos („bóg”, „bogowie” lub „boski”) i sophia („mądrość”). Dlatego teozofię można przetłumaczyć jako „mądrość bogów”, „mądrość w rzeczach boskich” lub „mądrość boska”.
We współczesnym ruchu teozoficznym słowo „Teozofia” jest używane w kilku różnych znaczeniach:
- Często używa się go do opisania całości nauk, które zostały przekazane przez Mme. Bławatskiej i innych pisarzy teozoficznych. Ten zasób wiedzy jest często nazywany „nowoczesną teozofią” (przez duże T).
- Jest również używany w odniesieniu do uniwersalnej Starożytnej Mądrości leżącej u podstaw wszystkich religii, które można znaleźć w ich rdzeniu, gdy są odarte z naleciałości, skreśleń i przesądów. Jest to czasami określane jako teozofia „starożytna” lub „ponadczasowa”.

Źródło: https://www.ts-adyar.org/content/about-theosophy

Więcej o Teozofii: https://pl.religiousopinions.com/what-is-theosophy-definition

Znak Towarzystwa Teozoficznego

Kolejną ciekawą organizacją jest Ordo Templi Orientis, w skrócie O.T.O. Po Polsku ich nazwa brzmi Zakon Świątyni Wschodu, lub rzadziej Zakon Wschodnich Templariuszy. Jest to międzynarodowa organizacja religijno-zakonna o charakterze para-masońskim. Najbardziej znanym członkiem O.T.O. był angielski okultysta Aleister Crowley. Przeczytacie o nim w zakładce WAŻNE POSTACIE.

Więcej na temat organizacji przeczytacie na:

- Polskim oddziale O.T.O. - http://oto-pl.org/

- Kwaterze Międzynarodowej O.T.O. - http://www.oto.org/

- Stronie Petera-Roberta Koenig na temat Historii O.T.O. - http://www.parareligion.ch/

Lamen Ordo Templi Orientis.

Ciekawą organizacją jest Argenteum Astrum, który jest magicznym zakonem stworzonym przez Aleistera Crowleya po opuszczeniu przez niego Hermetycznego Zakonu Złotego Brzasku. Celem zakonu jest poszukiwanie wiedzy i oświecenia. Poddany silnym wpływom Aleistera Crowleya i jego Księgi Prawa. Mottem zakonu są prawa Thelemy, "Metoda nauki, cel religii". Istnieje wiele odłamów zakonu, które przetrwały do dziś. Przykładem jest: http://www.thelema.org/

Strona wszystkich oddziałów Argenteum Astrum - https://www.astrumargenteum.org/en/home/

Pieczęć Argenteum Astrum

Jak na razie przedstawiłam wam najpopularniejsze organizacje powiązane z okultyzmem. Na pewno pojawi się tutaj ich więcej. Możecie pisać w komentarzach, o jakiej grupie okultystów chcecie dowiedzieć się jak najwięcej!

Czytaj więcej »

Misterium Czarownic I - recenzja książki

Ty, który szukasz duchowej ścieżki dla siebie, witaj i pozwól zabrać się w podróż, która odkryje przed tobą sekrety czarownic. - Tym zdaniem rozpoczyna się książka „Misterium Czarownic I” autorstwa Agni Keeling. 

Kim jest autorka? Agni Keeling to arcykapłanka z niemal trzydziestoletnim doświadczeniem w czarostwie. Swoją przygodę na ścieżce wicca zaczęła na początku lat 90 i wciąż praktykuje w ramach linii Whitecroft. Agni jest założycielką kowenów w Polsce i Anglii, inicjowała wielu uczniów i prowadziła liczne warsztaty oraz wykłady o wicca. Jest autorką książki „Gdy księżyc znajduje się w pełni”. Obecnie pracuje nad kolejną częścią Misterium Czarownic.

Książka „Misterium Czarownic I” jest podzielona na rozdziały tematyczne, które kroczek po kroczku prowadzą Nas przez świat rozwoju duchowego. Zaczynamy od podstaw wicca, potem autorka wprowadza nas w tajemnice magiczne kręgu, a na koniec zagłębiamy się w informacje i rytuały związane z Kołem Roku. Autorka skupia się na ścieżce wiccańskiej jako możliwość rozwoju duchowego. Osoby, które po prostu szukają swojej ścieżki i nie są przekonani do religii, jaką jest wicca również znajdą dla siebie wiele informacji oraz inspiracji. 

Agni poprzez przykłady stara się nauczyć czytelnika tworzyć proste rytuały i na podstawie wiedzy wiccańskiej uczy podstaw związanych z ich odprawianiem. Warto zaznaczyć, że w każdej ścieżce, nawet w wicca są pewne różnice, które wywodzą się z różnych korzeni danego kowenu. Dlatego jeśli to, co wiecie o wicca nie pokrywa się z tą książką, to albo nie zdobyliście rzetelnych informacji, albo po prostu dany kowen ma inne tradycje niż kowen autorki.

 

Najbardziej w tej książce podobało mi się zwrócenie uwagi, że każda praktyka może być inna, nawet w tej samej religii. Autorka nie narzuca, co jest prawdziwe według niej, a jedynie pokazuje jak to wygląda z perspektywy jej praktyki w kowenie. 

Zebrałam kilka moich ulubionych cytatów. Pierwszy z nich uświadamia nas, że każda sytuacja ma dwie strony i to nie tylko w czarostwie, ale ogólnie w życiu.

Zapominamy, że nawet coś, co interpretujemy jako negatywne dla nas w danej chwili, może mieć pozytywne następstwa, które nie miałyby miejsca, gdyby coś negatywnego nie wydarzyło się wcześniej. Gdy przytrafi się nam coś, co widzimy jako złe, nie myślimy, że dzięki temu być może unikniemy czegoś jeszcze gorszego. Jeśli się rozchorujemy i nie pójdziemy przez to na imprezę, nie pomyślimy, że być może dzięki tej chorobie unikniemy czegoś gorszego, co mogłoby się nam przytrafić w drodze na przyjęcie.

Drugi cytat opisuje nie tylko wicca, ale w to co i ja wierzę i chyba większość pogan. Wspomnienie o Matce Naturze według mnie jest bardzo istotne w książce przeznaczonej dla osób interesujących się rozwojem duchowym. 

Wszystkie te aspekty obecne są w wicca. Hubert Reeves powiedział, że „ludzie to najbardziej szalony gatunek. Człowiek Wyznaje niewidzialnego Boga i zabija widzialną naturę. Nie zdaje sobie sprawy, że natura, którą zabija, jest niewidzialnym Bogiem, którego wyznaje". To jeden z moich ulubionych cytatów, który dobrze ilustruje to, w co wierzą wiccanie. Dla wiccan boskość jest zarówno immanentna, jak i transcendentna. Bogowie istnieją we wszystkim. Wlewają swoją energię i esencję.

Agni Keeling w swojej książce nie tylko uczy Nas jak wejść w wicca, czy też ogólnie w praktykę czarostwa, ale tak naprawdę pokazuje nam jak zacząć żyć naprawdę. Polecam tę książkę nie tylko zainteresowanym wicca i rozważającym dołączenie do kowenu, ale także tym, którzy po prostu szukają swojej drogi, którą mogliby podążać. Zawarte w niej rady zainspirują was do rozwoju i spróbowania nowych rzeczy. 

Na mnie ta książka wywarła ogromne wrażenie i chciałabym, żeby pojawiało się coraz więcej tak dobrych książek na temat czarostwa. Czytając nie chciałam przerywać, nawet kiedy musiałam wysiadać już z pociągu. Nie chciałam jej kończyć, bo to świetna pozycja do poczytania pod ciepłym kocykiem. Nie mogę się doczekać, aby dowiadywać się więcej i uczyć się wraz z innymi czytelnikami podczas poznawania II części. Warto też pamiętać, że nie tylko czytanie i poznawanie wiedzy jest ważne, ale też próbowanie nowych rzeczy i Agni również w swojej książce was zachęca do tworzenia własnych rytuałów, własnej praktyki i poznawania nowych ludzi. Dodam, że ciekawy pathworking przy każdym sabacie wprowadzi nas w świat Bogini i Boga, których dzięki temu możemy odrobinę poznać i poczuć.

Z niecierpliwością czekam na kolejną część i oceniam tę pierwszą 10 na 10! Możecie ją kupić na stronie wydawnictwa → Arcadia Mystica ←

Polecam Wam też zajrzeć do innych książek powyższego wydawnictwa! 

Czytaj więcej »

New Age - co to tak naprawdę jest?

New Age - w dosłownym tłumaczeniu oznacza nowy wiek, lub nową erę. Według encyklopedii PWN jest to "nieformalny, wielopostaciowy i wielowymiarowy, alternatywny ruch kulturowy, który narodził się w latach 60. XX w. w USA, następnie zdobył liczne grono zwolenników na całym świecie." Zapowiada on nadejście nowej, romantycznej ery w rozwoju ludzkości. 

W książce "Słownik wiedzy o religiach" napisanej pod redakcją Kazimierza Banka, autor wyróżnia podstawowe założenia New Age:

1. Wszystko we wszechświecie jest ze sobą powiązane, jest jednością.
2. Wszystko jest emanacją kosmicznej energii, którą można nazwać na przykład Bogiem albo Absolutem.
3. Wszystko, co istnieje, posiada moc (współ)tworzenia rzeczywistości.
4. Najwyższym dobrem i celem istnienia jest miłość, w najszerszym rozumieniu.
5. Nauka nie jest w stanie wytłumaczyć wszystkiego, ponieważ jest tylko niedoskonałym instrumentem naszego poznania. Alternatywne metody mogą być niekiedy skuteczniejsze od naukowych.
6. Życie ziemskie jest tylko stanem przejściowym, jednym z etapów rozwoju. Śmierć nie jest finalna, to tylko proces transformacji energii w inną formę.
7. Człowiek, tak jak i wszystko inne, jest uduchowiony, posiada nad fizyczną jakość.
8. Świat zmieni się, gdy ludzkość osiągnie odpowiedni poziom rozwoju duchowego.
9. Najważniejszym narzędziem człowieka jest wolna wola. Może on dokonywać w każdym momencie życia dowolnego wyboru, bez narażania siebie na osąd, krytykę bądź aprobatę (o ile czyni to świadomie i zdaje sobie sprawę z konsekwencji swojego postępowania).

Wiele osób w tym ja, po przeczytaniu tego, zaczęłam się zastanawiać, co jest nie tak w tym New Age, skoro zgadzam się z jego założeniami. Problem pojawia się, gdy czytamy dalej. W powyżej wspomnianej przeze mnie książce możemy spotkać się także z wieloma innymi pojęciami. Jako, że nie mam jak na razie dostępu do tej książki, przeanalizujmy, to co wyniosła z niej Wikipedia. Nie jest to jak dla mnie w stu procentach rzetelne źródło, jednak jest najczęściej używanym przez ludzi źródłem wiedzy. Zaczynajmy!

"New Age jako kierunek filozoficzny może być scharakteryzowany jako monizm, panteizm, a także skrajny etyczny indywidualizm i woluntaryzm." - pierwsze zdanie opisujące New Age jako kierunek filozoficzny. Pojawia nam się tutaj wiele pojęć, więc zajrzyjmy do encyklopedii PWN, co one oznaczają. 

Monizm - słowo to pochodzi z języka greckiego i oznacza "jedyny". Jest to pogląd filozoficzny, który sprowadza całą rzeczywistość do jednej wspólnej zasady. Typowymi monistami byli pierwsi filozofowie greccy. Tales z Miletu uważał, że wszystko jest wodą; Anaksymenes z Miletu twierdził, że zasadą wszystkiego jest powietrze.

Panteizm - doktryna filozoficzna, według której Bóg jest tożsamy ze światem, rozumianym jako jedna całość bytowa (monizm).

Etyczny indywidualizm - filoz. pogląd głoszący, że podstawowym warunkiem postępowania moralnego jest intelektualne poznanie natury dobra.

Woluntaryzm - tendencja do akcentowania istnienia w psychice ludzkiej woli i traktowania jej jako motoru wszelkich ludzkich poczynań. Stanowisko filozoficzne absolutyzujące wolę bądź jako władzę ludzkiej psychiki, bądź jako metafizycznie pojętą „siłę”, pierwiastek bytu. Termin „woluntaryzm” wprowadził 1883 F. Tönnies na oznaczenie stanowiska filozoficznego sprowadzającego wszystkie zjawiska do woli i upatrującego w niej ostateczną zasadę rzeczywistości.

Kolejne zdanie brzmi: "Zakłada, iż wszyscy są jednością, a poczucie odrębności jednostki od świata i innych istot jest uświadomieniem sobie własnego ego przez umysł."

Ego jest dość obszernym i trudnym do zrozumienia przez nas tematem, bo polega trochę na zrozumieniu, że nasze myśli to nie do końca my, a nie ego. Widzicie to już brzmi skomplikowanie. Dlatego polecam wam przeczytać książkę autorstwa Mateusza Grzesiaka po tytułem: "Ego-rcyzmy: poznaj, czym jest i jak działa ego."

Czytając dalej tekst udostępniony przez platformę Wikipedia, dostrzegamy ciekawe zagadnienia. "Ruch ten zaleca wiele praktyk mających na celu zjednoczenie ze światem. Są to np. medytacja, koncentracja, afirmacja, joga, reiki i channeling – przekazy rzekomo pochodzące od obcych cywilizacji poprzez osobę będącą w transie."

I tutaj właśnie pojawia nam się mały zgrzyt, ponieważ w teście dostrzegamy między innymi praktyki z kultury wschodniej. Jednak zwróćcie uwagę na słowo: zaleca. Ruch ten jedynie zaleca takie praktyki i nie są one jego częścią. New Age to nie religia, to nie ścieżka czarostwa, a jedynie ruch kulturowy. 

Przeanalizujmy podane w tekście praktyki:

Medytacja - filozoficzne rozmyślanie, rozważanie, którego przedmiotem są zagadnienia ogólne, abstrakcyjne. Od razu zaznaczę sama medytacja nie ma konkretnego pochodzenia kulturowego, ponieważ możemy ją dostrzec w wielu miejscach na świecie. Stosowana jest w religiach i duchowości Wschodu (buddyzm, taoizm, konfucjanizm, hinduizm, dżinizm), jej elementy możemy zauważyć w chrześcijaństwie i islamie. Współcześnie jest często wykorzystywana do oczyszczenia umysłu i jako część terapii różnych problemów zdrowotnych, takich jak np. nadciśnienie, depresja, czy stany lękowe.

Afirmacja - w filozofii poznania stwierdzenie lub uznanie czegoś (prawdy, istnienia); afirmacja jest pierwotna względem negacji; w etyce uznanie jakiejś pozytywnej wartości.

Joga -  jeden z 6 indyjskich ortodoksyjnych systemów filozoficznych, opracowany w Indiach: zespół praktyk ascetyczno-duchowych prowadzących do osiągnięcia wyzwolenia (moksza) dzięki opanowaniu ciała i umysłu; stan zjednoczenia duszy z bezosobowym absolutem (brahman) lub osobowym bogiem (iśwara); ascetyczno-medytacyjna metoda wewnętrznego samodoskonalenia, relaksacji lub osiągnięcia paranormalnych zdolności, wspólna hinduizmowi i nurtom niehinduiskim; system filozoficzny (darśana). Jak możemy wyczytać z definicji umieszczonej w Encyklopedii PWN, joga jest częścią indyjskiej kultury. I raczej jak ktoś praktykuje elementy z innych kultur to nie powinien tego łączyć z jogą, jednak współcześnie popularność takich praktyk bardzo wzrosła i nawet w zwykłym fitness klubie możemy znaleźć w ofercie zajęcia z jogi. Stała się ona zwykłymi ćwiczeniami, które pomagają w schudnięciu. 

Reiki - (Powiem wam szczerze, trudno było mi znaleźć definicję tego słowa. Poratowała mnie blog.otylia.pl.) Słowo Reiki wywodzi się z języka chińskiego i w dosłownym tłumaczeniu oznacza „duchowy wpływ”. Współcześnie kojarzone jest z metodą uzdrawiania, której twórcą jest japoński mistrz, Mikao Usui, doktor i założyciel Usui-reiki-ryōhō (systemu uzdrawiania duchowego). W języku japońskim słowo „rei” oznacza „ducha lub duszę”, zaś „ki” może symbolizować zarówno duszę, jak i uczucia, umysł, energię oraz nastrój. Jest też określeniem energii życiowej, która przenika Wszechświat i która jest wykorzystywana do uzdrawiania. Ze względu na brak potwierdzeń naukowych tego systemu, jest on zaliczany do medycyny niekonwencjonalnej.

Channeling - Trudno według mnie określić to i możecie mnie poprawić w komentarzach. W powyższym tekście możemy wyczytać jedynie, że to "przekazy rzekomo pochodzące od obcych cywilizacji poprzez osobę będącą w transie."

Znajoma wytłumaczyła mi, że channeling to jakby kontakt z pracywilizacjami takimi jak Atlantydy/Lemuria, lub z większością innych cywilizacji, które są ponad naszym wymiarem. Oczywiście nie chodzi o Marsjan, zakładając że tacy w ogóle istnieją, a istoty wyższe, czyli np Kasjopejanie, Plejadianie. To jakby powiedzieć tak prosto - channeling to kontakt z bytami wyższymi niż te w świecie astralnym. 

O historii New Age i więcej informacji znajdziecie pod tym linkiem: New Age

Ja nie chcę tutaj tego poruszać, bo dużo lepiej macie to wytłumaczone na powyższej stronie. 

Podsumowanie:

- New Age to ruch kulturowy nie wyznanie, religia, filozofia.

- New Age to ludzie i ich nastawienie psychiczne, mentalność - nie ich dogmaty

- W New Age każda forma duchowości jest akceptowana, jeżeli daje ona szczęście danemu człowiekowi.

- Nowa Era to fakt naukowy

- W New Age znajdziemy wiele ludzi o otwartych umysłach jak i wiele ofiar pułapek ego. 

Nie róbmy z New Age śmietnika dla wszystkiego, z czym się nie zgadzamy!

Moim zdaniem twórcy New Age nie chcieli źle. Po prostu chcieli ukazać ludziom możliwości rozwoju w przystępny sposób. Warto spojrzeć na różne kultury. Jedna kultura dostrzegła coś innego, a inna coś innego i jakby całość w połączeniu ukazuje nam się w pełni wszystkie możliwości duchowego rozwoju. 

Jednak należy to odróżnić od wierzeń. Bo nie można być jednocześnie wyznawcą religii nordyckiej i buddyjskiej przy tym wyznawać duchowy satanizm. To się nie łączy nie sobą w żaden sposób. 

Po przeczytaniu tego tekstu musicie sami wykreować swój światopogląd. Dajcie znać co myślicie w komentarzach!

Czytaj więcej »

Ostara - równonoc wiosenna

 Wiosna to czas radości. Słońce coraz częściej, dumnie pokazuje się na niebie, ptaki śpiewają swoje ulubione piosenki, a drzewa skromnie zaczynają wypuszczać pierwsze listki i pąki kwiatów. W końcu możemy cieszyć się trumfem światła nad mrokami zimy i przygotować się na nadejście nowego życia. Tak właśnie poganie witają równonoc wiosenną, czyli Ostarę.

Ostara- czyli co świętują czarownice

Święto Ostara, nazywane także małym sabatem, przypada między 20, a 23 Marca kiedy to dzień zrównuje się z nocą i Słońce wschodzi w znak zodiakalnego Barana. Oznacza to początek kalendarzowej Wiosny na półkuli północnej.  Jednak nie wystarczy znać dokładnej astronomicznej daty nadejścia sabatu. Znacznie ważniejszym od tego jest wpuszczenie radości do swojego życia wraz z pierwszymi wiosennymi kwiatami i ciepłym wiatrem, który otula naszą twarz. Świętowanie tak naprawdę zaczyna się już w naszym sercu, kiedy w powietrzu wyraźne czuć oznaki zmieniającej się pory roku. Celebrujemy wtedy nowe początki, równość, nowe życie, przebudzenie się po długim letargu, odrodzenie światła, harmonię i nastanie miłości. 

Nazwa sabatu pochodzi od Bogini Eostre, której imię jest utożsamiany również z Boginią Ishtar, Astarte, a nawet egipską Izydą. Bogini Eostre jest bóstwem wiosennym o talentach zapewniających płodność, odrodzenie i dających nowe życie. Dlatego to idealny moment na uporządkowanie swojego życia materialnego oraz duchowego i wprowadzenie do niego nowych projektów, kreatywnych planów oraz zasiewanie innych metaforycznych ziaren, których owoce zbierzemy podczas jesiennego sabatu Mabon. 

Samo imię Bogini okazało się dać swój początek chrześcijańskim nazwą celebracji z okazji Wielkanocy jak na przykład angielskie święto Easter. 

Eostre jednak to nie jedyna Bogini, której poganie i czarownice oddają hołd podczas wiosennych obrzędów. Świętując, możemy się zwrócić z prośbą o pomyślność do wszystkich Bogów, którzy są związani z przewodnim motywem święta jak, chociażby grecka Bogini miłości Afrodyta, nordycki Bóg przyrody i piorunów Thor, egipski Bóg słońca Ra, hinduski Bóg miłości Kama lub egipska Bogini płodności Heket. 

Punkt w zodiakalnym Baranie

Jak już wiemy, podczas równonocy wiosennej, Słońce przechodzi przez punkt, w którym znajduje się znak zodiakalnego Barana. To znak z żywiołu ognia, który charakteryzuje się wyjątkową odwagą i zdecydowaniem. Nie bój się zatem podczas Ostary, wprowadzać w swoje życie czegoś nowego, a nawet odrobinę spontanicznego. Zrób to, na co zawsze miałeś ochotę. Wynajęcie mieszkania, wyznanie miłości swojej dawnej sympatii czy nawet zrobienie oryginalnej fryzury w prestiżowym salonie fryzjerskim. To czas, żeby krzyczeć, tupać nogą, szaleć i odkrywać na nowo swoje możliwości. Nie żałuj sobie radości, bo znak w Baranie będzie sprzyjał Twoim innowacją i poczuciu swobody, o której być może dawno zapomniałeś przez codzienne obowiązki. Warto jednak uważać na negatywne cechy, które niesie za sobą ten znak zodiaku, ponieważ może on sprzyjać kłótniom.

Jak celebrować sabat Ostara?

W przyrodzie podczas wiosny widać jak krajobraz dynamicznie się zmienia. Zwierzęta wracają do życia, kwitną kwiaty i kusząc swoimi kolorami oraz zapachami, a w powietrzu unosi się pożądanie. Jednak nie tylko w naturze można zacząć zauważać zmiany, ale również dostrzeżemy je w naszym wnętrzu. 

Już czas otrząsnąć się z zimowej chandry i zostawić za sobą wszystko, co stare lub naprawić to co długi czasu zalega nam gdzieś z tyłu głowy. Warto wziąć się za porządki nie tylko w swoim mieszkaniu, ale również w swoim umyśle. Współcześni poganie w zależności od tego, jakiego są wyznania, często podczas równonocy wiosennej spotykają się na otwartych przestrzeniach, rozpalając ogniska i poddając się przy tym beztroskiej zabawie, tańcząc i śpiewając.

 Ostara symbolizuje nowe początki, dlatego nie czekaj na zakończenie kolejnego roku kalendarzowego i zacznij od przygotowania postanowień noworocznych, które zaczniesz realizować krok po kroku w najbliższym czasie. W tym celu może Ci sprzyjać zrobienie własnej mapy marzeń. Podczas sabatu ważne jest, aby oddać czci odradzającej się do życia Matce Ziemi. Możesz celebrować to wydarzenie, zakładając domowy ogródek i siejąc nasiona kwiatów, warzyw lub owoców oraz błogosławiąc je, by zapewnić sobie w późniejszym okresie owocne zbiory. W Internecie znajdziesz wiele wskazówek jak się do tego zabrać. 

Zadbaj również o dokładne oczyszczenie swojej prywatnej przestrzeni oraz samego siebie. W tym celu możesz użyć na przykład ziół do okadzania domu oraz kryształów o właściwościach pochłaniających złą energię. 

Ostara to także doskonała pora na popularne malowanie pisanek, które są przecież nieodłącznym symbolem wiosennego święta, oraz malowanie kamieni, które jest już mniej praktykowane, ale daje zupełnie tyle samo radości. Jeśli posiadasz swój ołtarz, udekoruj go w motywy sabatu, które kojarzą Ci się najbardziej z obchodzeniem święta Ostara. 

źródło obrazka :https://pl.pinterest.com/pin/774124926073105/visual-search/

Symbole Sabatu

Jak każdy sabat, Ostara ma swoje symbole. Wiele roślin, kryształów, a nawet kolorów, rezonuje z tym świętem, nadając mu wyjątkowych wibracji. Podczas swoich obrzędów pomyśl o to, aby otoczyć się tymi motywami w postaci dekoracji lub podczas magicznych praktyk. 

Kolory

Podczas dekorowania mojego ołtarzyka, nie mogę obejść się bez jaskrawych i szalonych kolorów w odcieniu sabatu. Skoro jest to święto życia, wszystko wokół mnie musi żyć. Możesz ozdobić nimi mieszkanie lub zapalić świecę o tych kolorach, aby sprzyjały Ci podczas magicznych tradycji. Wystrój się w przedmioty o kolorze białym, który symbolizuje czystość, odrodzenie, oczyszczenie, niewinność, topniejący śnieg i sprzyja w praktykach związanych z zagadnieniem dywinacji. Kolor żółty natomiast przyda Ci się jeśli chcesz się otoczyć energią radości, komunikacji, kreatywności, witalności lub słońca. Różowy wprowadzi Cię w nastrój harmonii, miłości, a także wiosennego przebudzenia. Jeśli priorytetem dla Ciebie podczas świętowania okaże się zdrowie, płodność, obfitość, wzrost, nowy początek i pomyślność na najbliższy czas, sięgnij po kolor zielony. Fioletowy z kolei wspomoże Cię w praktykach związanych z rozwoje duchowym, magią, intuicją i skupieniem. A kolor pomarańczowy pobudzi Cię do działania, kreatywnego myślenia i będzie sprzyjać projektowaniu nowych idei. Oczywiście nie musisz ograniczać się tylko do tych kolorów. Wszystko zależy od Twojej estetyki i potrzeb.

Rośliny

Moim zdaniem sabat Ostara nie może obejść się bez roślin. To właśnie wtedy zaczynają wzrastać. Warto zasadzić ulubione zioła w doniczce, lub zasadzić coś w swoim ogródku. Jeśli jednak nie masz ręki do ziół, ale mimo wszystko chcesz wprowadzić je do swojej praktyki, wykorzystaj suszone rośliny dostępne w sklepach. 

Rośliny, których możesz użyć w trakcie trwania równonocy to rozmaryn, który zapewni Ci oczyszczenie, miłość i pomyślność. Dobrze sprawdzi się podczas okadzania domu i jego domowników. Lawenda natomiast otworzy Cię na szczęście, spokój, harmonię i zapewni Ci pomyślność. Możesz jej użyć podczas gotowania lub tworzenia eliksirów. Doskonale w kuchni oraz w formie kadzidełka, sprawdzi się także szafran, pozyskiwany z krokusów, które są jednymi z pierwszych kwiatów, które witają nas po zimie. Wzmacnia nas duchowo, pomaga w rozwoju samoświadomości oraz przyciąga miłość. Czarny bez pomoże w odkryciu przed nami tajemnicy poprzednich wcieleń, przyciągnie piękno i miłość, a fiołek przyniesie uzdrowienie od zmartwień, zapewni powodzenie i spokój. Pamiętaj, że podczas pracy z ziołami, musisz zachować rozważność oraz nie zrywać gatunków pod ochroną w miejscach do tego niedozwolonych. Postaraj się okazać szacunek przyrodzie, a ona Ci za to pobłogosławi. 

Kryształy i kamienie szlachetne

Kryształy służą nam do pobudzania naszych wibracji, tworzenia tradycyjnych leków i pracy z prawem przyciągania. Kryształy, które warto znać podczas małego sabatu to z pewnością heliotropy odpowiadające za pobudzenie w nas pewności siebie, siłę i motywację do działania. Akwamaryn przyciągnie za to odwagę do wyrażania siebie i dobrze posłuży jako, narzędzie do oczyszczania i pomocy w rozwoju naszej świadomości. Srebro z kolei symbolizuje początki, nadejście Bogini oraz pobudza intuicję, rozbudza pożądanie, a także poczucie wewnętrznej atrakcyjności i pomaga rozwijać zdolności duchowe.

Uroczyste posiłki

Niektórzy od dziecka, być może jeszcze podczas rodzinnych chrześcijańskich świąt, kojarzą świętowanie z dobrym, wystawnym jedzeniem. Dlaczego zatem nie ucztować również podczas pogańskich uroczystości? Posiłki przyrządzone z miłością dla naszych bliskich, przodków lub Bogów w zależności od wyznania, z pewnością przyniesie nam wiele radości i wprowadzi w odpowiedni nastrój. Proponowane produkty rezonujące ze świętem, z których możesz wyczarować coś niezwykłego to jajka, mód, szparagi, rzodkiewki, koperek, sałata, młode ziemniaki, a dla lubiących mięso jagnięcina i cielęcina. Przykładowe danie, które możesz podać na swoim stole to faszerowane kurze jajka, nadziewane farszem z żółtka, koperkiem i rzodkiewką podawane razem z sałatą i gotowanymi szparagami. 

Zwierzęta

Również zwierzęta stanowią ważną część Ostary. Możesz udekorować ich wizerunkiem swój wiosenny ołtarz lub ozdobić się biżuterią z podobizną ulubionego zwierzaka. Jeśli posiadasz swoje zwierzę mocy, które pasuje do tematyki sabatu, zostaw mu drobny upominek w postaci słodkiego smakołyku. Zwierzęta, którym możesz oddawać czci to na przykład pszczoły, symbolizujące nowe życie, dobre zdrowie i miód uważany za nektar Bogów, oraz motyle niosące ze sobą moc odrodzenia poprzez metamorfozę z kokonu. Baran jest uosobieniem męskiej siły, która zapewnia płodność oraz przypomina nam, że wchodzimy w energię zodiakalnego Barana. Z kolei klacz, będzie odpowiadała sile kobiecej i powrotu Bogini, która przynosi ze sobą wiosnę. Oczywiście najważniejszymi symbolami zwierzęcymi równonocy wiosennej, będą pisklęta, które reprezentują następne pokolenie, życie i nowe początki oraz zając, atrybut Bogini Eostre oznaczający dobrobyt, obfitość i płodność. 

Świętować Ostare można na wiele różnych sposobów i tak naprawdę ogranicza Cię jedynie Twoja wyobraźnia. Najważniejsze jest to, byś zadbał o swój spokój ducha, a nie trzymał się sztywnych schematów, ponieważ to zabija magię. Działaj intuicyjnie, twórz własne tradycje, które najlepiej sprawdzą się w Twojej praktyce. Osobiście uwielbiam witać świąteczny poranek, gorącą, rytualną kąpielą z dodatkiem ziół i soli, aby oczyścić się na początek dnia oraz uczcić go ulubionym naparem z szałwii i modlitwą o bezpieczny sabat. Potraktuj to wszystko jedynie jako wskazówki, a ja życzę Ci udanej Ostary.  

Więcej na ten temat przeczytasz w książce "Ostara" autorstwa Kerri Connor

Czytaj więcej »