Boże Narodzenie to pogańskie święto

Zacznijmy od historii świata, kiedy to chrześcijaństwo dopiero zaczynało zajmować tereny, gdzie kultywowano rodzimowierstwo słowiańskie. Chrzest Polski to data, o której uczą nas kilkakrotnie w polskich szkołach, ale co wydarzyło się przed rokiem 966 ? Przez tysiące lat kształtowaliśmy nasze państwo i żyliśmy według naszych pogańskich zasad i wiar. Jednym ze słowiańskich świąt były Szczodre Gody. Obchodzono je wtedy, kiedy w całej kulturze pogan na półkuli północnej Przesilenie Zimowe. 

[Dlaczego nie na całym świecie? Bo, gdy u nas na półkuli północnej jest zima, to na półkuli południowej (np. w Australii) jest lato, więc te plemienia, nie będą w tym samym czasie obchodzić Przesilenia Zimowego.]

Przesilenie Zimowe to moment, kiedy dzień jest najkrótszy, a noc najdłuższa w całym roku. Poganie uznają ten dzień za ponowne odrodzenie słońca, dlatego to dobry czas na oddanie czci bóstwom solarnym.

Przykład obchodzenia obrzędów podczas Szczodrych Godów znajdziecie w poniższym linku:

https://rodzimawiara.org.pl/obrzedowosc/szczodre-gody.html

https://tesswhitehurst.com/how-to-celebrate-yule-rituals-traditions-and-more/

W Rzymie obchodzono w tym czasie Saturnalia. Odradzała się w tym czasie Freja i inni Bogowie.
"Saturnalia było to doroczne najstarsze i najpopularniejsze rzymskie święto. Obchodzono je ku czci Boga m.in. rolnictwa, bogactwa, wolności – Saturna i trwało od 17 do 23 grudnia. Było to święto pojednania i równości. We wczesnym okresie Saturnalia trwały tylko dzień, ale potem świętowano przez siedem dni." - cytat ze strony https://www.imperiumromanum.edu.pl/religia/swieta-rzymskie/saturnalia/

Kojarzy wam się to z czymś? 

Jezus, który jest postacią historyczną, nie wiadomo kiedy się narodził, choć prawdopodobnie miało to miejsce Wiosną, a nie w Grudniu jak jest to celebrowane współcześnie.

 Przejdźmy zatem do innych tradycji, które również są pogańskie. 

Ubieranie choinki - "Do Polski choinka przybyła z Niemiec zaledwie 200 lat temu. Jednak mało kto wie tak naprawdę, skąd pochodzi jej tradycja."
"Starożytni Egipcjanie czcili boga o imieniu Ra, który miał głowę jastrzębia i nosił słońce jako płonący dysk w jego koronie. W czasie przesilenia zimowego, wypełniali swoje domy zielonymi liśćmi palm daktylowych jako symbol „triumfu życia nad śmiercią”. Rzymianie obchodzili Saturnalia ku czci boga rolnictwa Saturna. Wiedzieli, że przesilenie oznaczało, że wkrótce gospodarstwa i sady będą zielone i owocne. Z tej okazji ozdabiali domy i świątynie liściastym bluszczem i laurem. Z kolei Celtowie dekorowali je żywymi gałązki ostrokrzew, które według druidów oznaczały wieczne życie." - cytaty ze strony https://historiamniejznanaizapomniana.wordpress.com/2015/12/25/historia-swiatecznej-choinki/

"Innym słowiańskim zamiennikiem choinki jest tzw. podłaźniczka lub podłaźnik – odcięta część sosny, jodły i świerka, która w zamierzchłej przeszłości była zawieszana pod sufitem, a następnie przyozdabiane jabłkami, orzechami, ciasteczkami, świeczkami, a także łańcuchami. Gospodarz domu, chcąc udobruchać sobie niebezpieczne demony leśne, przed świętami wybierał się do lasu – magicznej i tajemniczej strefy, nad którą człowiek nigdy nie mógł mieć pełnej kontroli. Wszystko po to, by ściąć tam czubek lub co najmniej dorodną gałąź wybranego drzewa iglastego, które po przeniesieniu do domu stawało się symbolem niekończącego, stale odradzającego się życia. Poszczególny ozdoby w tradycji słowiańskiej miały swoją symbolikę: jabłka zapewniały zdrowie i urodę, orzechy – bogactwo i siły witalne, wypieki – dostatek, świeczki – ochronę przed złymi mocami, łańcuch – więzy rodzinne. Z czasem podłaźniczka została na słowiańskiej ziemi zastąpiona choinką, zaś jabłka zostały wyparte przez przypominające je czerwone lub złote bombki, świeczki – przez lampki, orzechy – przez inne pomniejsze ozdoby. Dziś wiele ozdób wiszących na drzewku pozbawionych już jest jakiejkolwiek symboliki, jednak należy pamiętać o tym, że nasi praojcowie skrupulatnie pilnowali tego, by na świątecznym drzewku nie wisiał żaden zbędny element." - cytat ze strony https://www.slawoslaw.pl/tradycyjna-poganska-wigilia/

Opłatek - Dawniej zamiast opłatkiem, nasi przodkowie dzielili się kołaczem, który był z jednej strony symbolem całorocznej, ciężkiej  pracy i nagromadzonych dóbr, a z drugiej swym przepychem miał przynosić szczęście w przyszłości.

Sianko pod obrusem - Miało zapewniać dostatek i płodność. Również siano spod obrusa wykorzystywane było do wróżenia. Kto wyciągnął zielone źdźbło szybko potem wyszedł na mąż/ożenił się, a jego plony były obfite. Natomiast jeśli ktoś wylosował zgniły lub pożółkły kłos siana musiał liczyć się z mniej bogatymi zbiorami na nadchodzący rok.

Wolne miejsce przy stole - W kulturze chrześcijańskiej podczas świątecznej kolacji, praktykuje się zwyczaj pozostawienia jednego wolnego miejsca dla zbłąkanego, nieoczekiwanego gościa. Jednak pierwotnie czysty talerz był przeznaczony dla naszych zmarłych przodków, którzy w noc Zimowego Przesilenia, gdzie granica między dwoma światami jest najcięższa, przybywali do naszych domów, abyśmy mogli wspólnie biesiadować. 

12 potraw na stole - 12 potraw na stole, miało symbolizować 12 miesięcy w roku jako uhonorowanie swojej ciężkiej pracy, zamknięcia pełnego rocznego cyklu i podziękowanie dla Bogów za zbiory i błogosławieństwo.

Jemioła - Dawni Celtowie przypisywali jej niezwykłe właściwości. Najczęściej wykorzystywali do swoich praktyk krzewy dębu. Ścinanie jemioły było dla druidów rytuałem, który używali w noc przesilenia zimowego. Była ona symbolem szczęścia i bogactwa. Miała właściwości lecznicze oraz powieszona pod sufitem odpędzała negatywne energie. Co ciekawe dzisiejszy obyczaj związany z całowaniem pod jemiołą również jest zaczerpnięta z dawnych tradycji, bowiem była ona symbolem płodności.

Kolędowanie - Dla dawnych Słowian była to nierozłączna tradycja. Kolędników można było spotkać przez cały okres świętowania Szczodrych Godów.

Dla Rzymian w Nowym Roku przyjętym zwyczajem było składanie sobie darów zwanych strenae. Wyraz ten wiąże się z imieniem Strenii, sabińskiej opiekuńczej Bogini, która jest odpowiednikiem rzymskiej Bogini Salus, oraz zanoszonymi w Nowym Roku do jej sanktuarium święconymi gałązkami. Strenae składały się głównie z gałązki laurowych i palmowych, miodowych cukierków, fig lub daktyli. W tym czasie prezentowano również, szczególnie swoim patronom,cesarzom czy też innym oficjelom, złocone owoce, kilka monet (zwłaszcza tych z wybitą głową Janusa – jako nawiązanie do boga, który widzi przeszłość,teraźniejszość i przyszłość) oraz małe lampy z brązu lub terakoty.Oczywiście w geście miłości i dobrej woli dawano również inne prezenty.Podarunki mogły także przybierać formę usługi. Obecnie większość ludzi uważa tego rodzaju obdarowywanie za największą radość naszych czasów.

Źródła:
https://rodzimawiara.org.pl/ksiaznica/artykuly/26-pogaskie-boe-narodzenie.html https://www.slawoslaw.pl/tradycyjna-poganska-wigilia/

Czytaj więcej »

Rodzimowierstwo Słowiańskie

 

Chciałabym zacząć od początku o ile można w ogóle określić Gdzie on się znajduje. Nazywam się Weronika, w internecie przestawiam się jako Słowiańska Czarownica. Zacznijmy więc tutaj. Jestem Rodzimowiercą Słowiańskim (''Rodzimowierstwo to system wierzeń etnicznych''). Mitologia Słowiańska umożliwia nam zrekonstruować chociaż część informacji. Jednak jest to niesamowicie ciężkie zadanie. Dlaczego? Mimo iż Polska jest krajem Świeckim dominująca wiara w naszym kraju miała kluczowy wpływ na niszczenie Wierzeń naszych Przodków. Góra Ślęża niegdyś niesamowicie ważne miejsce kultu dla Słowian.

 Niedźwiedź – rzeźba na szczycie Ślęży

''Owa góra wielkiej doznawała czci u wszystkich mieszkańców z powodu swego ogromu oraz przeznaczenia jako że odprawiano na niej pogańskie obrzędy.'' kronika Thietmara. Upadek Góry jako miejsca kultu zaczął się zaraz po Chrzcie Polski. Na jej szczycie postawiono kościół aby zapieczętować energię Góry. Katolicy a bardziej Kościół Katolicki. Wycinał nasze Święte Gaje które są niesamowicie ważne dla Słowian. 

''Dotarli tak do środka gaju, gdzie prastary dąb nad wszystkie drzewa za święty i za właściwą siedzibę bogów uważano; przez chwilę nikt się weń uderzyć nie ważył [...]. Wyrąbano cały las. W tej krainie było więcej lasów, równą czcią świętych, gdy po raz kolejny wyruszyli ku ich wycinaniu, przybył do Witowta wielki tłum niewieści z płaczem i krzykiem, skarżył się, że wyrąbano święty gaj i odebrano dom boży, w którym zwykli byli błagać pomocy bożej, skąd deszcze i pogodę otrzymywali; nie wiedzą więcej, gdzie szukać boga, któremu siedzibę zabrano. Jest kilka mniejszych gajów, w których zwykli czcić bogów; i te chcą zniszczyć, jakieś nowe świętości wprowadzając, a ojczysty zwyczaj wykorzeniając; proszą więc i błagają, aby nie dozwolił niszczyć miejsc i obrzędów kultu przodków. Za kobietami następują mężczyźni i twierdzą, że nie mogą znieść nowego obrzędu, i mówią, że opuszczą raczej ziemię i ogniska ojczyste niż przyjętą od przodków wiarę. ''

Opis  misjonarza Hieronima.

Wszystkie kroniki opisujące dzieje Słowian na terenie Polski sprzed Chrztu są pisane z perspektywy osób postronnych. Jednak korzystając z tego co mamy podtrzymujemy tradycję i pamięć naszych przodków. Zacznijmy więc tutaj. Słowianin z Prasłowiańskiego Slovo-Słowo. Większość podań, opowieści, mitów były przekazywane Słownie. Rodzimowierstwo Słowiańskie zaliczane jest do wierzeń Politeistycznych. Wierzymy w Bogów i Przodków. Jeżeli nie słyszeliście o Wierzeniach Słowian musicie wiedzieć że nasi Bogowie są neutralnie nastawienie do ludzi. Tutaj natykamy się na jedno z ważniejszych momentów. Nie ma czegoś takiego jak dobro lub zło absolutne. . Zemsta, smutek, nienawiść nie są uczuciami w pełni złymi. Radość, zauroczenie, szczęście nie są w pełni dobrymi. Nie ma czegoś takiego jak grzech, są czyny które nas definiują. Uczą nas tego właśnie Bogowie. Postaram się wymienić kilkoro. Bóg Najwyższy najbardziej znany pośród wyznawców Rodzimego Kościoła Polski. Nie nadajemy Bogu Najwyższemu konkretnego imienia, czasem utożsamia się go z różnymi Bóstwami. Samo jego istnie jest czymś co wykracza poza nasze pojęcie logiki. Świętowit Jego atrybutem jest miecz i biały koń. Często przestawiany z czterema twarzami. Świętowit był bardzo istotnym Bogiem jeżeli chodzi o wróżenie np. poprzez róg który trzyma w dłoni. Swarożyc syn Boga Swaroga (czasem uznawani za jednego Boga) bóg ognia ofiarnego i domowego. Dadźbóg syn Swaroga, brat Swarożyca uznawany za Boga dostatku. Swaróg, Swarożyc i Dadźbóg są uważani za Bóstwa lunarne przypisywane do Słońca. Można też znaleźć informacje (trzymajcie się mocno) że Dadźbóg jest Swarożycem (powieść minionych lat)(a w innych podaniach Swarogiem (ma to wynikać z regionalnych różnic kultu).Chors (jego postać jest jedną wielką zagadką) przez Aleksandra Brücknera uważany jako Bóstwo lunarne przypisane do księżyca. Strzybóg Bóstwo wiatru i powietrza. Mokosz ''matka ziemia'' kojarzona z płodnością, wilgotną ziemią, urodzajem i macierzyństwem. Marzanna i Dziewanna (moje ulubione Boginie) , co roku na wiosnę palimy i topimy Marzannę a zaraz po tym rytuale odradza się Dziewanna, nowa młodsza odsłona Marzanny (Wiele osób podważa te Bóstwa ponieważ pochodzą z kronik Jana Długosza). Łada czasem występuje jako bóstwo męskie więc poruszanie tej postaci to jak stąpanie po kruchym lodzie. Jarowit utożsamiany z wiosną (często zastępuje postać Dziewanny) kojarzony także z wojskowością. Trzygłów czczony był głównie na Pomorzu, ma trzy oblicza/twarze symbolizowały domeny nad którymi władał: Ziemię, Wyraj i Nawie. Jednak jest to jedna z teorii tycząca się Trzygłowa. Perun i Weles często utożsamiani z Białobogiem i Czarnobogiem- jest to połączone z mitem o stworzeniu świata. Weles Bóg podziemi (ma bardzo ważne miejsce w moim sercu ponieważ jest uważany za Boga Magii), przypisywany także do bydła jednak kiedyś bydło kojarzone było z dostatkiem. Perun Bóg gromowładny. Wydaje mi się że mogę w tym miejscu zamknąć mocno okrojony Panteon Bogów Słowiańskich. Bardzo krótko opiszę święta z naszej rodzimej wiary. Zacznijmy od Dziadów jako że jest to większości znane święto. Katolicy przywłaszczyli je i nazwali dniem Wszystkich Świętych. Znicz na grobie jest również pogańskim zwyczajem. Najważniejsze w tym dniu według mnie to zadbanie o pamięć przodków i złożenie darów jednak każdy może je interpretować po swojemu ( 1 Listopada). Dziady jako Zaduszki były obchodzone nawet sześć razy do roku. Szczodre Gody( przez Katolików obchodzone jako Boże Narodzenie) - przesilenie zimowe. Powszechnie uznawana data to21- 24 Grudnia i samo święto trwa kilka dni do kilkunastu (w zależności od regionu). Dzielono się w tym dniu chlebem (nic wam to nie przypomina? Przypominam że wszystkie święta które wymieniam istniały na terenach Polski przed Chrztem), ścieliło się sianem pod nakryciem stołu, kolędowało się (tak to również tradycja pogańska), dzieci dostawały upominki i szczodraki (rodzaj placków w różnych kształtach np. zwierząt), zostawiano wolne miejsce i nakrycie dla Przodka, w kącie izby wieszano snop żyta. Jare Gody Święto ruchome przypadające w okolicy równonocy ( około 21 Marca). Oczywiście w tym czasie topimy Marzannę, malowano jajka, okadzano cała izbę, ucztowano a także pojawiało się (pojawia się) coś takiego jak wszystkim chyba znany Śmigus. Mamy również Noc Kupały - przesilenie letnie. Z całego serca polecam każdemu z wam uczestniczyć w tym święcie w np. Grodzisku w waszej okolicy. Panny puszczają wianki a także szukamy paproci. Są również takie święta jak:  Postrzyżyny, Swaćba , Dożynki, Gromnica, Zielone Świątki i Stado(polecam wam zgłębić temat na własną rękę ). Nie bez przyczyny opisałam święta które są znane i do dzisiaj pielęgnowane przez Katolików. Kiedyś byłam bardzo zła, że ludzie obchodzą święta o których nic nie wiedzą, z perspektywy czasu to Ci ludzie sprawili że ta tradycja jest dalej żywa. Uważam jednak że największą wartością życia jest wiedza która potrafi wskrzesić coś co już dla wielu umarło. Więc pielęgnujmy tą cząstkę która przetrwała w nas samych w naszej pamięci i tradycjach i dzielmy się tym dalej.

Sława.

Źródła:

Rodzimy Kościół Polski.

Kronika Thietmara.

 Kronika Jana Długosza.

Wikipedia.

Aleksander Gieysztor ''Mitologia Słowian''

Czytaj więcej »