Wróżenie ze szklanej kuli: Tajemnicze narzędzie do odkrywania przyszłości i rozwijania intuicji

Sztuka wróżenia ze szklanej kuli to starożytna i tajemnicza praktyka, która fascynuje wielu praktykujących rozwój duchowy, okultyzm i czarostwo. To narzędzie, które pozwala nam spojrzeć w głąb przyszłości i rozwijać naszą intuicję. W związku z tym, że na moje urodziny dostałam piękną, szklaną kulę to postanowiłam, że w tym artykule przyjrzę się bliżej szklanej kuli jako narzędziu do wróżenia.

Wybór odpowiedniej szklanej kuli:

Pierwszym krokiem w praktykowaniu sztuki wróżenia ze szklanej kuli jest wybór odpowiedniego narzędzia. Kula powinna być wykonana ze szkła o gładkiej powierzchni, która umożliwia swobodne odbijanie się światła. Może mieć różne rozmiary, wybierz tę, która najlepiej pasuje do Twoich preferencji i wygodnie leży w Twoich dłoniach.

Zdjęcie Paulina Jedlińska

A kiedy już posiadamy szklaną kulę, przechodzimy do działania!

Przygotowanie umysłu:

Przed rozpoczęciem sesji wróżenia ze szklanej kuli ważne jest przygotowanie umysłu. Oczyść umysł poprzez medytację, oddechowe techniki relaksacyjne lub inne praktyki, które pomagają Ci skupić się i uspokoić. Pozwól sobie na oderwanie się od codziennych trosk i otwarcie na odbieranie intuicyjnych przekazów.

Wybierz odpowiednie miejsce:

Zacznij od znalezienia spokojnego i cichego miejsca, w którym będziesz mógł skoncentrować się na praktyce wróżenia. Wybierz miejsce, które dla Ciebie sprzyja skupieniu i relaksowi.

Przygotuj swoją szklaną kulę:

Przed rozpoczęciem praktyki upewnij się, że Twoja szklana kula jest czysta i pozbawiona wszelkich zabrudzeń. Możesz ją delikatnie przetrzeć miękką szmatką, aby usunąć ewentualne ślady palców lub kurz.

Oczyść umysł i skoncentruj się:

Praktyka medytacji lub oddechu może pomóc Ci oczyścić umysł i skoncentrować się przed rozpoczęciem wróżenia. Zanurz się w chwilę ciszy, wycisz swoje myśli i poczuj się obecny w teraźniejszości.

Obraz Nicky ❤️🌿🐞🌿❤️ z Pixabay

Trzymaj szklaną kulę w dłoniach:

Przyjmij wygodną pozycję i weź szklaną kulę w dłonie. Możesz poczuć, że przechodzi przez nią energia, związana zarówno z Tobą, jak i zewnętrznym światem. Skoncentruj się na tym połączeniu.

Trzymanie szklanej kuli w dłoniach podczas praktyki wróżenia ze szklaną kulą nie jest konieczne. Decyzja o tym, czy trzymać ją w dłoniach, zależy od twoich osobistych preferencji i komfortu.

Niektórzy praktykujący preferują trzymanie kuli w dłoniach, aby nawiązać bezpośrednią więź z nią i wzmocnić swoją intuicję. Twierdzą, że dotykając kuli, mogą lepiej skoncentrować swoje energie i odczytywać informacje płynące z niej. 

Inni praktykujący wolą umieścić kulkę na podstawce lub na stole przed sobą i skupić się na obserwowaniu odbić światła na jej powierzchni. 

Ostateczna decyzja należy do ciebie. Spróbuj zarówno trzymać kulę w dłoniach, jak i umieścić ją na podstawce lub stole, aby zobaczyć, które podejście bardziej ci odpowiada. Ważne jest, aby czuć się komfortowo i skoncentrować podczas praktyki, niezależnie od tego, jak trzymasz lub umieszczasz szklaną kulę.

Skup swoją uwagę na kuli:

Spójrz na powierzchnię szklanej kuli i skoncentruj swoją uwagę na jej obrazie. Nie skupiaj się na jednym konkretnym punkcie, ale pozwól swoim oczom płynąć po całej powierzchni kuli.

Wizualizacja i tworzenie obrazów:

Podczas patrzenia na kulkę zacznij wizualizować i tworzyć w swoim umyśle obrazy, symbole lub sceny, które mogą się pojawić. Pozwól swojej intuicji prowadzić Cię i odbieraj informacje, które się pojawiają. Może to być abstrakcyjne kształty, postacie, przedmioty lub sceny. Bądź otwarty i pozwól na swobodny przepływ wizji.

Interpretuj symbole i obrazy:

Po zakończeniu wizualizacji zacznij interpretować symbole i obrazy, które pojawiły się w Twojej wyobraźni. Zaufaj swojej intuicji i zapisuj swoje obserwacje i refleksje. Pamiętaj, że nie ma jednoznacznych interpretacji, więc Twoje własne odczucia i znaczenie będą najważniejsze.

Obraz Alexa z Pixabay

Czy po praktyce zakrywać szklaną kulę?

Zakrywanie szklanej kuli po praktyce wróżenia jest często praktykowane, ale nie jest to konieczne. Decyzja o zakrywaniu lub niezakrywaniu kuli zależy od twoich osobistych preferencji i przekonań. 

Niektórzy praktykujący uważają, że zakrywanie szklanej kuli po praktyce ma na celu ochronę energii i informacji, które zostały przekazane podczas wróżenia. Wierzą, że zakrywanie kuli pomaga utrzymać jej energię wewnątrz i chroni ją przed wpływami zewnętrznymi. Jeśli podzielasz te przekonania, możesz zdecydować się na zakrywanie kuli po zakończeniu praktyki.

Z drugiej strony, niektórzy praktykujący nie widzą potrzeby zakrywania kuli i pozwalają jej pozostać odkrytą na co dzień. Uważają, że energia kuli jest naturalna i nie wymaga ochrony. Mogą również uważać, że odkryta kula jest pięknym przedmiotem dekoracyjnym lub obiektem, który stale przypomina im o ich duchowej praktyce.

Ostateczna decyzja należy do ciebie. Jeśli uważasz, że zakrywanie kuli po praktyce ma dla ciebie znaczenie symboliczne lub energetyczne, to zdecydowanie możesz to zrobić. Jeśli jednak nie czujesz takiej potrzeby i preferujesz, aby kula pozostawała odkryta, to również jest w porządku. Ważne jest, abyś podczas praktyki czuł się zgodnie ze swoimi przekonaniami i wygodnie z wybranymi praktykami.

Praktykuj regularnie:

Wróżenie ze szklanej kuli wymaga regularnej praktyki, aby rozwijać intuicję i odczytywać przyszłość coraz precyzyjniej. Ćwicz kilka razy w tygodniu lub codziennie, jeśli to możliwe. Im częściej będziesz praktykować, tym większe będą efekty. Pamiętaj, że wróżenie ze szklanej kuli to subiektywna praktyka, oparta na Twojej intuicji i interpretacji symboli. Ciesz się procesem i bądź cierpliwy w rozwijaniu swoich umiejętności. Regularne praktykowanie wróżenia ze szklanej kuli pomaga rozwijać intuicję i umiejętność odczytywania przyszłości. Ćwicz regularnie, bądź cierpliwy i otwarty na odbieranie przekazów. Im częściej będziesz praktykować, tym bardziej precyzyjne i klarowne będą Twoje wizje.

Eksperymentuj: 

Praktyka ze szklaną kulą jest indywidualna, dlatego eksperymentuj z różnymi ustawieniami światła, aby znaleźć to, które najbardziej Ci odpowiada. Możesz spróbować różnych kątów oświetlenia, różnych rodzajów lamp lub świec, aby znaleźć idealne ustawienie dla swojej praktyki.

Photo by Monique Pongan on Unsplash

Wróżenie ze szklanej kuli to fascynująca praktyka, która może wspierać nas w rozwijaniu intuicji i odkrywaniu tajemnic przyszłości. Wybór odpowiedniej kuli, przygotowanie umysłu, koncentracja, wizualizacja, interpretacja symboli i regularne praktykowanie to kluczowe elementy tej sztuki. Bądź otwarty na niespodzianki i zaufaj swojej intuicji, gdy wróżysz ze szklanej kuli. Pamiętaj, że przyszłość nie jest z góry ustalona, ale szklana kula może być narzędziem, które pomaga nam zyskać głębszą perspektywę i mądrze kierować naszym życiem.

Czytaj więcej »

Sztuka wróżenia: Jak czytać karty tarota dla samorozwoju?

W świecie rozwijającej się duchowości, okultyzmu i czarostwa istnieje wiele praktyk i narzędzi, które pomagają nam zgłębiać nasze wnętrze, rozwijać intuicję i podejmować mądre decyzje. Jednym z najbardziej fascynujących i użytecznych narzędzi jest tarot. Tarot to zbiór symbolicznych kart, które otwierają drzwi do naszej podświadomości i oferują wskazówki dotyczące naszej drogi życiowej. W tym artykule zapraszam Cię do odkrycia sztuki wróżenia tarota jako potężnego narzędzia samorozwoju.

Obraz wykreowany przez Kreator Obrazów Bing.

Poznanie kart tarota:

Pierwszym krokiem jest zrozumienie i zapoznanie się z kartami tarota. Tarot składa się z 78 kart, z których każda ma swoje unikalne znaczenie i symbolikę. Składa się on z Wielkich Arkanów, które przedstawiają kluczowe aspekty naszego życia, oraz Małych Arkanów, które odnoszą się do codziennych sytuacji i wydarzeń. Więcej znajdziesz w zakładce TAROT i METODY WRÓŻENIA

Intuicyjne czytanie kart:

Tarot nie polega tylko na zapamiętywaniu znaczeń poszczególnych kart, ale również na rozwijaniu intuicji i umiejętności odczytywania energii wokół nich. Praktykowanie regularnego czytania kart i zaufanie swoim wewnętrznym odczuciom jest kluczowe dla rozwinięcia umiejętności intuicyjnego czytania tarota.

Tworzenie intencji:

Przed rozpoczęciem sesji tarota warto ustalić swoje intencje i pytania, na które szukasz odpowiedzi. Może to być związane z konkretną sytuacją życiową, decyzją, którą musisz podjąć, czy po prostu chęcią zrozumienia siebie i swojego rozwoju duchowego. Kiedy mamy jasno określone intencje, nasze czytanie staje się bardziej ukierunkowane i pomocne.

Interpretacja kart:

Podczas czytania kart tarota istotne jest zrozumienie symboliki i znaczenia poszczególnych kart w kontekście pytania lub sytuacji. Ważne jest również zwrócenie uwagi na kolory, symbole i wzorce na kartach, które mogą dostarczyć dodatkowych wskazówek.

Refleksja i wgląd:

Po zakończeniu czytania kart tarota warto zatrzymać się na chwilę, by zastanowić się nad otrzymanymi informacjami. Jakie emocje wywołały u Ciebie konkretne karty? Jakie przesłanie można wyciągnąć z interpretacji? Często tarot ukazuje nam nie tylko odpowiedzi, ale także drogę do samopoznania i refleksji nad naszymi działaniami.

Obraz wykreowany przez Kreator Obrazów Bing.

Sztuka wróżenia tarota to nie tylko przewidywanie przyszłości, ale przede wszystkim narzędzie samorozwoju. Poprzez regularne praktykowanie czytania kart tarota możemy poszerzyć naszą intuicję, poznać siebie głębiej i podejmować mądre decyzje. Pamiętaj, że tarot jest lustrem, które odbija nasze własne wewnętrzne przekonania i energię. Zanurz się w tę tajemniczą sztukę, a odkryjesz nie tylko odpowiedzi, ale także piękno, jakie płynie z rozwijania się duchowo.

Czytaj więcej »

Jakie języki trzeba znać by praktykować czarostwo?

Witajcie! Dzisiaj trochę luźniejszy post na temat tego co myślę o poznawaniu języków w kontekście nauki czarostwa. 

Żyjemy w czasach, gdzie nawet nam w rodzimym kraju przydaje się znać inne języki. W XXI wieku uniwersalnym językiem stał się angielski. Znając go, dogadamy się w większości świata. Przejdźmy jednak do tego, w czym inne języki są nam potrzebny w nauce czarostwa!

- Podróże. Na Ziemi mamy wiele miejsc związanych z czarownicami i ogólnie tak zwanymi naukami tajemnymi. Według mnie samo poruszanie się po zagranicznych lotniskach wymaga znajomości angielskiego. 

- Literatura. Tutaj już wychodzimy poza ramy języka angielskiego. Mamy wiele wartościowych książek po polsku — szczególnie te z XX wieku. Niestety lub stety w języku angielskim mamy ich więcej. Warto też zwrócić uwagę na to, że w Polsce jak i na większości terenów słowiańskich dominującym językiem był (w wielu rejonach nadal jest) rosyjski. Jeśli ktoś interesuje się naszą rodzimą wiarą, połączona z praktyka magiczna to przyda mu się znajomości cyrylicy. 

- Symbolika. W wielu symbolach widnieją napisy po łacinie. Ten język jeszcze nie tak dawno również był jednym z uniwersalnych języków na świecie. Nawet do 1969 roku msze święte odprawiano po łacinie. Jeśli natomiast chcemy poznać symbolikę kabalistyczną, przyda nam się język hebrajski. Jeśli jesteśmy już przy najpopularniejszych religiach świata, to warto zwrócić uwagę, że wiele treści pojawia się również po grecku. Zwróćmy także uwagę na symbolikę alchemiczną. Wielu alchemików jak na przykład najbardziej nam znany Nicolas Flamel byli francuzami. Dlatego i język francuski nam się przyda.

Podsumowując: 

Nauka języków zawsze wam się przyda! Nie jest oczywiście obowiązkowe znać każdy język, który wymieniłam powyżej, jednak myślę, że warto znać ich kilka. Głównie warto skupić się jednak na języku angielskim. 

Mogę wam od siebie powiedzieć, że ja sama nie mam, nie wiadomo jakiego poziomu angielskiego i zbliża się on bardziej do B1 niż do B2 (szczególnie jak czasem dłuższy czas nie mam z nim kontaktu), jednak moim zdaniem całkowity brak obeznania z tym językiem zamyka nam wiele dróg do rozwoju i staje się barierą nie do przeskoczenia. Sama oprócz języka angielskiego znam rosyjski. Chociaż od skończenia szkoły średniej coraz gorzej u mnie z nim. 😅 Jednak jak ostatnio czytałam skany dokumentów po rosyjsku z archiwum kościelnego to nie było tak źle jak myślałam. Dodatkowo czasem uczę się na Duolingo łaciny i francuskiego, ale w tym przypadku to jest znajomość pojedynczych słówek lub wyrażeń. 

Zachęcam Was bardzo do poznawania języków, bo nie tylko w nauce czarostwa mogą wam się przydać! 

Dajcie znać w komentarzu, jakie języki wy znacie! 

Obraz stworzony przez Sztuczną Inteligencję na podstawie moich słów.

Czytaj więcej »

Kora i Koło Roku - recenzja książki

,,Kora i koło roku” to najlepsza książka dla dzieci i dorosłych o tym jak działa cały świat w zgodzie z naturą. Pokazuje nam różne pory roku i święta celebrowane przez czarownice i pogan. 

Autorką książki jest Mira Daga. Jak pisze o sobie na swojej stronie Biała Wiedźma: ,,Moja własna podróż zaczęła się od Czarownictwa; tradycyjnej Wicca i brytyjskiego kowenu, do którego zostałam inicjowana 13 lat temu. Kilka lat później przyszła Tantra, pomagając mi zrozumieć swoją wartość, doświadczyć jedności z Boskością oraz znaleźć odwagę, by być w pełni sobą i odszukać swoją własną drogę. Od tamtego czasu — poszukując i odnajdując — podążam równolegle obiema ścieżkami, które idealnie się przeplatają i uzupełniają."

Jako że jestem jeszcze młoda i nie mam dzieci, to książkę czytałam z moją 7-letnią siostrą cioteczną. Rozdziały w książce są dość krótkie, więc mały odbiorca nie nudzi się zbyt szybko. Niestety przez rozpowszechnienie wśród dzieci internetu powoduje u nich problemy z dłuższym skupieniem się, jednak moja siostra była zaciekawiona każdym rozdziałem i tylko dopytywała kiedy czytamy dalej. Udało nam się nawet przeczytać wspólnie kilka rozdziałów po kolei za jednym razem bez przerw!

Książka uczy nie tylko o tym jak czarownice świętują swoje sabaty, ale także wyjaśnia cały ich sens powiązany z naturą, a momentami odnosi się do kultury chrześcijańskiej, wspominając, że inni bohaterowi książki celebrują dane dni w inny sposób. Opowieść pokazuje także jak poradzić sobie ze stratą, co jest zazwyczaj ciężkie do wytłumaczenia przez rodziców, gdy dziecko pyta, gdzie podział się ich chomik. W lekturze główna bohaterka — Kora, traci swojego ukochanego psa. 

Dodatkowym plusem jest to, że cała książka urozmaicona jest pięknymi ilustracjami autorstwa Ewy Popławskiej, która posiada tytuł magistra sztuki i od 5 lat zajmuje się projektowaniem graficznym.

Podsumowując, książka jest świetnie napisana, dotrze i do dzieci i do dorosłych. Ilustracje zachwycają na każdym kroku. Warto kupić ją nawet jeśli nie macie jeszcze dzieci lub sprezentować komuś, kto interesuje się czarostwem i posiada lub będzie miał w domu małe wiedźmy i magów. 

Książka została wydana przez Wydawnictwo Świetlik to najmłodsze dziecko Grupy Wydawnictwa Kobiecego. Swoje książki dedykuje czytelnikom w czterech grupach wiekowych: 0-2, 3-5, 6-8, 9-12.

Lećcie ją kupować! A ja nie mogę się doczekać, aż będzie powstawać coraz więcej książek dla dzieci o czarownicach od tej dobrej strony. Bo jak pewnie część z Was pamięta, w książkach, które nam czytano, zawsze Czarownica to była ta zła. A w rzeczywistości jest kompletnie inaczej. Wiedźmy to bardzo miłe osoby. Zgadzacie się? Co wy myślicie o tej książce? Dla mnie to pozycja 10/10 :D 

Czytaj więcej »

Święto Trzech Króli nie istnieje

Każda osoba, która kupuje kalendarze w Polsce, zauważyła w nim Święto Trzech Króli. Co ciekawe w kościele rzymskokatolickim takie święto NIE ISTNIEJE. W Lekcjonarzu Mszalnym* w Tomie 1 o tytule Okres Adwentu Okres Narodzenia Pańskiego 6 stycznia obchodzi się jedynie Objawienie Pańskie. Oczywiście podczas czytań wspomina się o Królach, ale ogólnie lub mówiąc o Królach panujących w ówczesnych czasach. 

,,Królowi Tarszisz i wysp przyniosą dary, królowie Szeby i Saby złożą daninę. I oddadzą Mu pokłon wszyscy królowie, wszystkie narody będą Mu służyły." ~ Ps 72 (71), 10-11. (R.: por. 11) 

W Lekcjonarzu znajdziemy też ciekawy fragment z Biblii: ,,I pójdą narody do twojego światła, królowie do blasku twojego wschodu." ~ Iz 60, 3.

Według mojej wiedzy ten fragment może oznaczać, że cały świat będzie celebrował narodziny Boga. Tylko, trzeba zwrócić uwagę na to, że już w pogaństwie Bóg był utożsamiany ze słońcem. Wschód słońca, czyli narodziny. Może to być też powiązane z Przesileniem Zimowym, podczas którego Kościół ustanowił Boże Narodzenie. Dajcie znać, co myślicie w komentarzu!

No dobrze przejrzyjmy teraz fragmenty Biblii, gdzie jest mowa o narodzinach Jezusa. 

Na początek Ewangelia według św. Mateusza, której jako jedynej pojawia się wspomnienie o Mędrcach:

,,Gdy zaś Jezus narodził się w Betlejem w Judei za panowania króla Heroda, oto Mędrcy ze Wschodu przybyli do Jerozolimy'' ~ Mt 2, 1.

No właśnie mędrcy, a nie królowie! 

,,Weszli do domu i zobaczyli Dziecię z Matką Jego, Maryją; upadli na twarz i oddali Mu pokłon. I otworzywszy swe skarby, ofiarowali Mu dary: złoto, kadzidło i mirrę.'' ~ Mt 2, 11.

Dlaczego akurat złoto, kadzidło i mirrę? Tutaj mam kilka teorii. Może to być powiązane z alchemią. Ponieważ mędrcy to inaczej magowie lub według słownika PWN to człowiek o wielkiej wiedzy i doświadczeniu. Od razu kojarzy mi się to ze znaczeniem słowa Wiedźma, czyli kobieta, która wie, ma wiedzę. Co jeśli do Jezusa przyszli alchemicy/magowie? W dawnych czasach tacy ludzie byli inaczej traktowani niż potem w średniowieczu (krwawo) i po części współcześnie (jako zabawa i żart). Ale to temat na inny artykuł. 

A kojarzycie pisanie na drzwiach KMB lub CMB? To nie oznacza Kacper, Melchior i Baltazar. Te imiona nawet nie pojawiają się w Biblii. Jedną z poprawnych wersji jest: christus mansionem benedicat, czyli Niech Chrystus błogosławi temu domowi. 

Imiona Kacper, Melchior i Baltazar pojawiają się jedynie w apokryfach*. 

,,W Persji leży miasto Sawa, skąd wyruszyli trzej Magowie, udając się w drogę, aby Jezusowi Chrystusowi, gdy urodził się w Betlejem, hołd złożyć. W tym samym mieście, pogrzebani są trzej Magowie w trzech wielkich i bardzo pięknych grobowcach. Nad każdym grobem znajduje się czworoboczny budynek z okrągłą nadbudówką, nader pięknie ozdobiony. Tak jedno piętro stoi nad drugim. Ciała są jeszcze zachowane w całości i mają brody i włosy. Jeden z nich zwał się Baltazar, drugi Kacper, trzeci Melchior. Imć Marko wypytywał wielu mieszkańców miasta o tych trzech Magów, ale nie było nikogo, kto by umiał mu coś rzec, poza tym, że byli to trzej królowie, którzy tu w odległych czasach zostali pogrzebani. Lecz dowiedział się od innych ludzi prowincji to, co wam opowiem." ~ Fragment z Apokryfy Nowego Testamentu pod redakcją ks. Marka Starowieyskiego.

W kościele te imiona pojawiały się przed Soborem Watykańskim II w Obrzędzie poświęcenia złota kadzidła i mirry oraz kredy w Uroczystość Objawienia, którego źródłem jest: Rytuał Rzymski opublikowany z polecenia Papieża Pawła V Maksyma, poprawiony pod opieką innych Papieży i dostosowany autorytetem Jego Świątobliwości D. N. Piusa Papieża XI do norm Kodeksu Prawa Kanonicznego, dostosowanych do Kościołów Polski i zatwierdzonych przez ta sama Świątobliwość D. N. Pius Papież XI, Wydanie Typowe, Katowice 1927 w oryginale brzmi to: Rituale Romanum Pauli V Pontificis Maximi iussu editum, aliorumque Pontificum cura recognitum, atque auctoritate Ss.mi D. N. Pii Papæ XI ad normam Codicis Iuris Canonici accomodatum Ecclesiis Poloniæ adaptatum et ab eodem Ss.mo D. N. Pio Papa XI approbatum, Editio typica, Katoviciis 1927

Podsumowując Święto Trzech Króli, jest błędnie nadaną nazwą. Nigdzie nie pojawia się liczba 3 ani nie ma mowy dosłownie o Królach, a o Mędrcach, a nawet o Magach. Dlaczego więc to święto znajduje się w polskim kalendarzu? Nie mam zielonego pojęcia.

*Lekcjonarz Mszalny to księga liturgiczna zawierająca zestawy tekstów Biblii przeznaczonych do czytania w czasie mszy w kolejne dni roku kościelnego. - definicja Encyklopedii PWN 

*Fragmenty Biblii możecie przeczytać na stronie: https://biblia.deon.pl/ 

*Apokryf — księga biblijna, niezaliczona do kanonu ksiąg świętych, utwór o tematyce biblijnej, utwór wątpliwego autorstwa, rzekomo powstały w dawnych czasach, a odkryty później. - definicja SJP PWN

Czytaj więcej »

Young Oracle Tarot - recenzja książki

Tarot pasjonuje wiele osób zainteresowanych rozwojem duchowym, czarostwem, czy też okultyzmem. W ostatnim czasie Wydawnictwo Kobiece postanowiło przetłumaczyć i wydać książkę ,,Young Oracle Tarot. Wprowadzenie w mistyczny świat tarota" autorstwa Any Novaes i Suki Ferguson. 

Kim są autorki?

Ilustracje w książce wykonała Ana Novaes. Jej pełne imię i nazwisko brzmi: Ana Luiza de Novaes Campos. Na swojej oficjalnej stronie ananovaes.art pisze: ,,Jestem Ana Novaes, najlepiej znana jako L.T.G, z ponad 7-letnim stażem na rynku, z dziełami opublikowanymi na całym świecie i ponad 100k followersami w mediach społecznościowych. Moi ostatni klienci to : Disney, Harper Collins, WOWxWOW, Quarto Group, Fictionz Podcasts, Blue Angel Publishing i inni. Pracuję głównie z tuszem, akwarelą i gwaszem na papierze, muralem i ostatnio w ilustracji cyfrowej, zawsze wnosząc teksturę, głębię, surrealizm i magię do moich prac." 

Autorką tekstu w książce jest Suki Ferguson. Jak pisze wydawnictwo The Quarto Group jest ona pisarką. Praktykuje kult natury i jest zwolenniczką odpowiedzialności za klimat. To autorka: Young Oracle Tarot: An initiation into tarot's mystic wisdom, wydanej w języku angielskim przez powyżej wspomniane wydawnictwo. Dorastała w wiejskiej części Wielkiej Brytanii, a obecnie mieszka w Londynie, gdzie można ją spotkać podczas czytania tarota, dzikiego pływania i doceniania lokalnej flory i fauny.

Ta książka to zebrane wszystkie najważniejsze informacje o tarocie i umieszczone w jednym miejscu. Jest tam opisana definicja tarota i nie tylko. Przedstawione są wydarzenia, które doprowadziły do obecnego postrzegania tarota. Najbardziej zdziwiło mnie umieszczenie w tej książce porównania tarota i aktywizmu. Ciekawe rozwiązanie. Autorka w tym miejscu porusza temat jakoby tarot miał pomóc w rozwiązywaniu naszych problemów. Tutaj zapaliła mi się czerwona lampka, ponieważ wiele osób może to zrozumieć w ten sposób, że postawi sobie tarota i tam będzie odpowiedź na wszystkie problemy na świecie czy wygrana w totka. A tak to do końca nie działa. Oczywiście tarot może nas poratować radą, ale nie możemy opierać całego swojego życia jedynie na kartach. Pamiętajmy by przede wszystkim podejmować decyzje w zgodzie ze sobą. 

Ogólnie książka jest przepiękna. Ilustracje Any zachwycają na prawie każdej stronie. Jest to ładna książka do ozdoby, ale moim zdaniem jest tej wiedzy troszkę za mało. Oczywiście podziwiam za rozpisanie znaczenia każdej karty opierając się na talii Tarota autorstwa A.E. Waite'a. Jednej z najpopularniejszych i przez wiele osób uważanych za podstawową talię tarota, ponieważ to na niej bazuje większość współczesnych talii.

Na końcu książki znajdziecie też przykładowe rozkłady tarota, co moim zdaniem jest ogromnym plusem, bo możemy korzystać z tego przy nauce wróżenia. Podoba mi się też ostatnia strona, która mówi co dalej można zrobić po przeczytaniu tej książki. To bardzo trafne, ponieważ zauważyłam, że sporo osób, które zaczynają wchodzić w świat czarostwa, okultyzmu czy głównie dywinacji, zadaje pytanie: Ok, przeczytałam/em co dalej? 

Trudno mi ocenić tę książkę. Z jednej strony jest pięknie zilustrowana i posiada wiedzę, która przyda się każdemu. Gdyby nie jej spory i dość nietypowy rozmiar, mogłaby być podręczną przypominajką do tarota. Będzie na pewno ładnie wyglądać w biblioteczce lub przy ołtarzu. Z drugiej strony tam wiedzy jest dosyć mało. Może to ze względu na to, że współcześni czytelnicy nie za bardzo lubią całe strony tekstu? Mi jako zwolenniczce tekstu jest trochę go za mało, ale wierzę, że przez to może zachęcić młode osoby do zagłębienia się w tarota i później po sięgnięcie do książek z dużo większym zasobem wiedzy i tradycji z jakiej wywodzi się tarot. Oceniłabym tę książkę na: Jest OK! :D 

Tak dodam na koniec, że zdziwił mnie tytuł książki, ponieważ Oracle to co innego a Tarot co innego. Ale już tyle dziwnych połączeń widziałam w tym naszym ezoterycznym świecie, że mnie już nic nie zdziwi. 

Wpadajcie do Wydawnictwa Kobiecego, żeby zdobyć tę książkę! 

Czytaj więcej »

Królowa Elżbieta II i jej okultystyczna strona życia

Cały świat obiegła wiadomość o śmierci najdłużej panującej na Ziemi Królowej Elżbiecie II. Zmarła 8 września 2022 roku w posiadłości Balmoral. Żyła 96 lat, a przez całe swoje życie zwiedziła wiele państw, a także miała możliwość uczestniczyć w różnych uroczystościach. 

INICJACJA NA BARDA 

Jednym z takich wydarzeń było oficjalnie nazwane Eisteddfod. Jest to walijski festiwal literatury, muzyki i piosenki. Podczas tej uroczystości w 1946 roku Królowa Elżbieta (wtedy jeszcze Księżniczka) została inicjowana do Mystic Circle of Bards przez arcydruida Crwysa Williamsa podczas National Eisteddfod of Wales w Mountain Ash, Glamorgan. 

W internecie jest również dostępny krótki film z tej uroczystości:

Co ciekawe 20 lat wcześniej w 1926 roku również rodzice Królowej Elżbiety II — król Jerzy VI i jego małżonka Elżbieta Bowes-Lyon. (wtedy książę i księżna Yorku) zostali inicjowani do bractwa Gorsedd of the Bards przez arcydruida Howella Elveta Lewisa podczas ceremonii druidycznej w Royal Welsh National Eisteddfod w Swansea. 

Tego wydarzenia również jest dostępne nagranie:

KIM JEST BARD?

Jak podaje oficjalna strona The Order of Bards, Ovates & Druids (ogólnoświatowa grupa poświęcona praktykowaniu, nauczaniu i rozwijaniu druidyzmu jako wartościowej i inspirującej duchowości) w starożytności Bardowie byli strażnikami tradycji, pamięci plemienia. Prawdopodobnie reprezentowali pierwszy poziom szkolenia ucznia druida. Było wiele poziomów osiągnięć, ale najbardziej uzdolnieni z bardów cieszyli się dużym szacunkiem i pełnili wiele funkcji zarówno Ovate, jak i Druida.

NA CZYM POLEGA DRUIDYZM?

Mówiąc bardzo w skrócie, jest to rekonstrukcja praktyk celtyckiej klasy kapłanów bądź neopogańska ścieżka kultu natury, kładąca nacisk na własne poszukiwania. Więcej i lepiej na ten temat mówi nasz polski Druid Emrys Kosek MacDara, na swojej stronie: http://www.druidyzm.pl/

CZY KRÓL KAROL III (DAWNIEJ KSIĄŻĘ KAROL) RÓWNIEŻ BYŁ INICJOWANY?

Niestety trudno mi znaleźć taką informację. Jest relacja z kolejnych edycji festiwalu, ale nie wspomina się nigdzie o inicjacji na Barda. Być może obecnie nie byłoby to tak pozytywnie przyjęte jak ponad 70 lat temu, albo Król Karol III (dawniej książę Karol) nadal nie zna języka walijskiego, który jest obowiązkowy do przejścia przez inicjację na Barda. 

Książę Karol tańczy Bhangrę na festiwalu Eisteddfod

INNE OKULTYSTYCZNE POWIĄZANIA KRÓLOWEJ ELŻBIETY II

Można znaleźć wiele informacji na temat połączeń rodziny królewskiej z masonami, iluminatami, czy po prostu z okultyzmem i czarostwem. Niestety większość tych informacji nie ma oficjalnych potwierdzeń i ocierają się o teorie spiskowe. Natomiast znalazłam coś ciekawego o przodkiniach Królowej Elżbiety II. 

W książce ,,Royal Witches: Witchcraft and the Nobility in Fifteenth-Century England'' autorstwa Gemmy Hollman wspomniane jest o poprzedniczce Królowej Elżbiety II również Elżbiecie a dokładnie w języku angielskim: Elizabeth Woodville. Była to królowa Anglii w latach 1464-1483 r. jako żona Edwarda IV, matka m.in. Edwarda V i Elżbiety York. W powyżej wspomnianej książce autorka wiele razy wspomina o padających na Elżbietę Woodville oskażeniach o czary. Kobieta bardzo źle to przeżywała. Jej córka Elżbieta York również ucierpiała z powodu oskarżeń o czary, które ścigały jej matkę, ale ze względu na jej pozycję i przydatność jako polityczny pionek, oszczędzono jej wszelkich procesów, kar i dalszych krzywd. Autorka książki oznajmia, że: ,,Krew obu tych królewskich czarownic spłynęła na każdego kolejnego angielskiego i brytyjskiego monarchę, włączając w to obecną [już nie obecną] monarchinię, królową Elżbietę II."

CZY ELŻBIETA WOODVILLE JEST SPOKREWNIONA Z ELŻBIETĄ II?

Tak! Prapraprawnuczkiem Elżbiety Woodville jest Jakub I Stuart. Jakub I Stuart jest pradziadkiem Jerzego I Hanowerskiego, który to jest prapradziadkiem słynnej Wiktorii Hanowerskiej. A Wiktoria jak wiadomo jest praprababcią Elżbiety II. 

Źródła:

Princess Elizabeth’s Bard Initiation, 1946 

Duke and Duchess of York’s Bard Initiation, 1926

The Queens Life In Pictures

Książka pod tytułem: Royal Witches: Witchcraft and the Nobility in Fifteenth-Century England autorstwa Gemmy Hollman

Drzewo Genealogiczne Rodziny Królewskiej

Czytaj więcej »

Ogólnopolska Konferencja Naukowa „Praktyki magiczne i czarostwo w kulturach świata” w Krakowie

Cześć! Dzisiaj trochę luźniejszy post. W ostatnim czasie był ma na ciekawej konferencji, której tytuł widzicie w powyżej. To niesamowite widzieć, jak świadomość na temat praktyk magicznych rozwija się nawet w naszym pięknym kraju. Ten post jest trochę inny, ponieważ chcę was zaprosić na mój kanał na YouTube, gdzie opublikowałam krótką relację z konferencji. 

Link do wydarzenia: https://www.facebook.com/events/515685429757507/

Koło Naukowe Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ na Instagramie: https://www.instagram.com/kolo_psc/

Koło Naukowe Porównawczych Studiów Cywilizacji UJ na Facebooku: https://www.facebook.com/kolopsc

Wizytówka wydarzenia:

Relacja na YouTube:

https://www.youtube.com/watch?v=v-OtoAUk4rw&ab_channel=PaulinaJedli%C5%84ska

Czytaj więcej »

Czarownice, alchemicy i okultyści w starożytności - Cz. 1 Egipt

Zacznijmy od tego, czym jest Starożytność. Według Encyklopedii PWN jest to okres dziejów najstarszych cywilizacji od około 4000 r. p.n.e. do 476 r. n.e. Natomiast Wikipedia podaje, że jest to okres w historii Bliskiego Wschodu, Europy i Afryki Północnej nazywany też antykiem (tylko w odniesieniu do Grecji i Rzymu) i obejmujący dzieje tych regionów od powstania pierwszych cywilizacji do około V wieku n.e.

W artykułach skupię się na najważniejszych europejskich cywilizacjach, takich jak: Egipt, Rzym, Grecja, Mezopotamia oraz Celtowie, Germanie i Słowianie. Skupię się głównie na czarownicach występujących w tych kulturach a także na ważnych postaciach, które wniosły wiele do współczesnego okultyzmu. Jeśli fascynuje was mitologia lub historia danej cywilizacji to polecam wam przeczytać książki z Wydawnictwa Artystyczne i Filmowe, a także zapoznać się z podręcznikami do historii. 

Czarownice, alchemicy i okultyści w Starożytnym Egipcie

W ówczesnych czasach istniało pewne miejsce służące do rozwoju nie tylko intelektualnego, ale także okultystycznego i alchemicznego. Mowa o Bibliotece Aleksandryjskiej, największej takiej instytucji świata starożytnego, założonej przez Ptolemeusza I Sotera w Aleksandrii. Funkcjonowała przy Muzeum Aleksandryjskim w okresie od III wieku p.n.e. do IV wieku n.e. W latach 48–47 p.n.e. w wyniku interwencji Juliusza Cezara w wojnę dynastyczną pomiędzy Kleopatrą i jej bratem Ptolemeuszem XIII w Aleksandrii wybuchł pożar, w którym część zbiorów spłonęła. Przez następne dwa stulecia biblioteka funkcjonowała spokojnie. W 391 roku n.e. w Aleksandrii doszło do konfliktu pomiędzy chrześcijanami i wyznawcami religii pogańskich. Patriarcha Teofil Aleksandryjski otrzymał zezwolenie od cesarza Teodozjusza I na zniszczenie świątyń pogańskich. Prawdopodobnie podczas tych wydarzeń został też zniszczony księgozbiór Biblioteki Aleksandryjskiej. 

Źródło: Sokrates Scholastyk ,,Historia Kościoła" Wydawnictwo: Instytut Wydawniczy PAX 

Alchemicy z całego świata odwiedzali Aleksandrię, by konsultować się ze zwojami biblioteki i naradzać się z innymi alchemikami. Nawet najwcześniejsze greckie pisma alchemiczne z Aleksandrii pełne są odniesień do chińskich, indyjskich, babilońskich, hebrajskich i perskich alchemików oraz ich tradycji. Wschodnie wpływy medytacji, rozwoju umysłu, astrologii wedyjskiej i magii orientalnej są oczywiste w pismach aleksandryjskich. To ambitne połączenie filozofii ożywiło i wzmocniło alchemię, pozwalając jej przetrwać nadchodzące Wieki Ciemne i rozkwitnąć w średniowiecznej Europie.

Źródło: Dennis William Hauck, ,,The Complete Idiot's Guide to Alchemy: The Magic and Mystery of the Ancient Craft Revealed for Today" 

Wspominam Wam na temat Biblioteki Aleksandryjskiej, ponieważ tam uczyli się najpopularniejsi alchemicy i okultyści ówczesnych czasów. Wraz z Biblioteką istniała Akademia Aleksandryjska. Wielkim adeptem prawdopodobnie był Komanos, kapłan i nauczyciel Kleopatry (I wiek p.n.e.), która sama osiągnęła biegłość w dziedzinie alchemii. 

Biblioteka w wyobrażeniu Ottona von Corvina

Prawdopodobnie alchemia pochodzi ze starożytnego Egiptu i była początkowo związana ze sztuką balsamowania zwłok. Wielki rozwój alchemii nastąpił w czasach władcy Egiptu Ptolemeusza II Philadelfosa (285–246 p.n.e.), w Aleksandrii. Właśnie za jego panowania rozwinęły się nowe idee alchemiczne, w tym idea kamienia filozoficznego i eliksiru życia. Philadelphos sam uprawiał alchemię. Był słabego zdrowia i lekarze z jego otoczenia prześcigali się w preparowaniu „cudownych mieszanek” zapewniających zdrowie, siły i długie życie.

Źródło: Encyklopedyja Powszechna, Tom 1, Warszawa 1859

Skupmy się na jednej z najpopularniejszych osób znanych nam ze starożytnego Egiptu - Kleopatrze. 

Kleopatra urodziła się w 69 rok p.n.e., zmarła 12 sierpnia 30 roku p.n.e. w Aleksandrii. Była ostatnią królową hellenistycznego Egiptu. Panowała w latach 51–30 p.n.e. 

O Kleopatrze krążyły pogłoski, że jest szczególnie utalentowana w naukach okultystycznych. Zajmowała się głównie alchemią, przez którą zamieniała egipskie pola uprawne w złoto. Kleopatrę nauczał alchemik Komanos. Wiele informacji o ogromnej wiedzy Kleopatry pochodzi ze świata arabskiego, dokąd rzymska propaganda nie dotarła. Tam była znana jako filozofka, lekarka, uczona. Jej imię rozbrzmiewało głośnym echem, tym bardziej, że kojarzono ją z cudotwórczynią Izydą, słynącą z wyrobu leków. Autorka biografii Kleopatry nazywa ją legendarną czarownicą.

Źródło: Stacy Schiff, ,,Kleopatra. Biografia", Wydawnictwo: W.A.B.

Krótka historia Kleopatry według Encyklopedii PWN:

69 r. p.n.e. - urodziła się jako córka Ptolemeusza XII

51 r. p.n.e. - została królową Egiptu wraz z bratem Ptolemeuszem XIII

48 r. p.n.e. - odzyskała władzę w Egipcie z pomocą Cezara

37 r. p.n.e. - wyszła za mąż za Marka Antoniusza

34 r. p.n.e. - ogłosiła się „królową królów”

31 r. p.n.e. - wojska jej i Antoniusza przegrały pod Akcjum

12 VIII 30 r. p.n.e. - popełniła samobójstwo

Niestety istnieje niewiele źródeł potwierdzających praktyki okultystyczne Kleopatry. 

Jeśli interesuje was więcej na temat Kleopatry to polecam filmy dokumentalne na jej temat. Przykładowo ten: ,,Tajemnice Kleopatry"  opublikowany przez canal+ dokument, gdzie między innymi wypowiada się Stacy Schiff - autorka biografii Kleopatry.  

Powiązani z Aleksandrią

Z Akademią Aleksandryjską była związana także Maria Prophetissa (Maria Prorokini), zwana Żydówką (I wiek n.e). Przypisuje się jej wynalezienie kilku rodzajów aparatury chemicznej i jest uważana za pierwszą prawdziwą alchemiczkę świata zachodniego. 

Wynalazła ona wiele wczesnych urządzeń alchemicznych, w tym "Wannę Marii", czyli wannę z podwójnym wrzątkiem, która równomiernie rozprowadza ciepło na substancjach. Wynalazła również aparat Kerotakisa, zamknięte naczynie, w którym cienkie listki miedzi i innych metali były wystawione na działanie różnych oparów, takich jak siarka i rtęć. Odkryła kwas solny i zasłynęła z czerni Mariańskiej, którą wytworzyła przez stopienie siarki ze stopem ołowiu i miedzi. 

Jednym z ważniejszych wypowiedzi Marii było: ,,Just as man is composed of four elements, likewise is copper; and just as a man results from the association of liquids, of solids, and of the spirit, so does copper." Co w tłumaczeniu oznacza: Tak jak człowiek składa się z czterech elementów, tak samo miedź. Miedź i człowiek powstaje z połączenia cieczy, ciał stałych i ducha. 

Raphael Patai w książce ,,The Jewish Alchemists" twierdzi, że rozwinięciem tej teorii było twierdzenie, że niektóre metale są ciałami, inne duchami, a ciała i duchy mogą być transmutowane w siebie nawzajem i z powrotem; w ten sposób adept mógł zmienić jeden metal w inny. Wiara w zdolność alchemika do wpływania na duchy minerałów prowadziła z powrotem do ducha ludzkiego, który również zaczął być uważany za przedmiot alchemicznej manipulacji, a przede wszystkim alchemicznej nobilitacji. W ten sposób alchemia stała się wszechstronną tradycją, obejmującą wszystkie aspekty ludzkiej egzystencji, która była pojmowana w szerszym kontekście uniwersalnej ontologii. To właśnie ten teoretyczny aspekt alchemii przyciągał największe umysły znane światu zachodniemu, w tym Newtona i Goethego. 

Źródło: Raphael Patai ,,The Jewish Alchemists" 

Mary Prophetissa była znana ze swoich proroczych wypowiedzi, w których podkreślała konieczność łączenia przeciwstawnych sił. "Odwróć naturę" - radziła - "a znajdziesz to, czego szukasz". Inne z jej powiedzeń brzmiało: "Połącz to, co męskie, z tym, co żeńskie, a znajdziesz to, czego szukasz". Zasłynęła również z tego mistycznego dictum, które opisuje przebieg przemiany alchemicznej: "Jedno staje się dwojgiem, dwoje staje się trojgiem, a za pomocą trzeciego i czwartego osiąga jedność; w ten sposób dwoje jest tylko jednym". 

Źródło: Dennis William Hauck, ,,The Complete Idiot's Guide to Alchemy: The Magic and Mystery of the Ancient Craft Revealed for Today" 

Maria jest alchemiczką znaną głównie z dzieł gnostyckiego pisarza chrześcijańskiego Zosimosa z Panopolis.

Najsłynniejszym i najbardziej szanowanym alchemikiem aleksandryjskim był Zosimus. Alchemicy arabscy uznawali go jako "uniwersalnego mędrca o świetlistym płomieniu". W swoich eksperymentach alchemicznych Zosimus ściśle współpracował ze swoją siostrą Teosebią, a około 250 r. p.n.e. napisał 28-tomową encyklopedię alchemii. Na szczęście większość jego encyklopedii przetrwała spalenie Biblioteki Aleksandryjskiej i dostarcza nam znacznej części wiedzy o tym, jak starożytni praktykowali swoją sztukę. Zosimus uważał, że prawdziwą wiedzę o Bogu można uzyskać jedynie przez bezpośrednie doświadczenie, a nie od autorytetów religijnych. Najważniejszym dziełem alchemii jest doskonalenie samego alchemika, a praca ta pozwoli wydobyć boskość zarówno w człowieku, jak i w naturze. Dzięki Zosimusowi alchemia aleksandryjska nabrała nowego kierunku, który podkreślał jej mistyczne zasady.

Źródło: Taylor F. Sherwood  ,,The Visions Of Zosimos", 1937

W starożytnym Egipcie było o wiele więcej osób uprawiających okultyzm, alchemię lub czarostwo. 

Jednym ze znanych alchemików w Aleksandrii był Bolos z Mendes, czarownik, który żył tam około 300 r. p.n.e. Był on zwolennikiem Demokryta, greckiego filozofa, twórcy atomistycznej teorii materii. Bolos napisał ważne traktaty o technikach barwienia metali, chemii i astrologii, a także przedstawił system magii współczującej, oparty na tym, jak głęboko czarownik potrafi uświadomić sobie ukryte siły natury. Bolosowi przypisuje się stworzenie nauki o alchemii poprzez połączenie filozofii i teorii z praktycznymi demonstracjami i eksperymentami. Pisał, że istniały cztery gałęzie praktycznych eksperymentów: Złoto, Srebro, Kamienie szlachetne i Barwniki. 
Źródło: Dennis William Hauck, ,,The Complete Idiot's Guide to Alchemy: The Magic and Mystery of the Ancient Craft Revealed for Today" 

Istniała także Kleopatra Alchemik. Nie jest to ta sama Kleopatra, o której wspominałam wyżej. Istnieją pogłoski, że jest osoba lub grupa osób, które interesowały się alchemią zainspirowane przez postać Kleopatry. Prawdopodobnie Kleopatra Alchemik była greckim alchemikiem, autorem i filozofem. Eksperymentowała z praktyczną alchemią, ale jest również uznawana za jedną z czterech kobiet-alchemików, które mogły wyprodukować kamień filozoficzny. Uczyła się i działała w Aleksandrii. W pismach filozoficznych Kleopatry na temat alchemii podkreślano znaczenie ożywiania substancji nieożywionych i chemicznych, a ona sama porównywała pracę alchemików do tworzenia płodu w łonie matki.
Źródło: Stanton J. Linden The Alchemy Reader From Hermes Trismegistus to Isaac Newton

Kolejna część czarownic, alchemików i okultystów w starożytności będzie dotyczyć Grecji, która była również związana z Biblioteką Aleksandryjską. 

Czytaj więcej »

GDZIE JESZCZE TRWAJĄ PROCESY O CZARY?

Ludzie boją się tego, czego nie rozumieją. Czary od wieków są czymś co przeraża większość, a popkultura nie pomaga ukazać czarownicy z dobrej perspektywy. Szerzony jest stereotyp na temat kontaktów z diabłem, czy po prostu złych zamiarów osób praktykujących okultyzm. To jest bardziej zachodnie postrzeganie czarostwa. Dobra, ale dlaczego zachodnie? Odpowiedź jest prosta - ponieważ to Hollywood zaczęło tworzyć takie stereotypy w popkulturze (wcześniej też były one powszechne). Inaczej wygląda typowa czarownica za wschodnią granicą Polski, inaczej w Azji czy w Afryce. Na ten temat poświęcę inny artykuł na tej stronie. Wspominam o tym, jednak by ukazać wam, że w wielu państwach do tej pory poluje się na czarownice - głównie w Afryce, gdzie ten stereotyp wiedźmy jest zupełnie inny niż nam ogólnie znany; a także w krajach, w których dominuje religia Islamu. 

Zdjęcie autorstwa Devon Rockola z Pexels

Zacznijmy od wymienienia krajów, gdzie według znalezionych informacji, nadal trwają polowania na czarownice. 

Kraje, gdzie dominującą religią jest Islam:

Na początek przytoczę wam cytat z książki pod tytułem: "Azja i Afryka: religie - kultury - języki" napisana pod redakcją naukową Macieja Klimiuka.

"Koran i sunna proroka Mahometa negatywnie wyrażają się o osobach używających magii i o magii w ogóle. Możemy znaleźć hadisy mówiące o tym, że karą za czary jest śmierć. Większość przed muzułmańskich sposobów ochrony przed „złym okiem” została zakazana, choć sama kultura muzułmańska następnie rozwinęła podobne środki przeciw „złemu oku”. (...) Co prawda w różnych rejonach świata (zwłaszcza w krajach Afryki i Indiach) utrzymuje się przekonanie, iż możliwe jest wyrządzenie szkody przy pomocy czarów, to jednak oficjalnie czary nie figurują w katalogu przestępstw tych państw, więc procesy o czary nie są przeprowadzane, aczkolwiek zdarzają się samosądy, w trakcie których osoby zajmujące się magią (lub posądzone o jej praktykowanie) są atakowane, a nawet zabijane. W najbiedniejszych rejonach Nigerii częstymi ofiarami oskarżeń o czary są dzieci."

Pomimo oficjalnego zaznaczenia, że czary nie figurują w katalogu przestępstw, niestety nadal wiele osób jest skazywanych za to na śmierć. Arabia Saudyjska opiera swoje prawo głównie na szariacie, prawie normującym życie wyznawców islamu. To kraj, w którym najwyższym wyrokiem jest kara śmierci. Grozi ona głównie za zabójstwo, uczestnictwo w protestach politycznych, gwałt, apostazję, rozbój, przestępstwa narkotykowe, przejawianie skłonności homoseksualnych oraz czary. Poniżej przedstawiam wam przykład osoby oskarżonej o magiczne działania w tym państwie.

Zapewne każdy z nas pamięta kultowe wróżki w telewizji. W krajach gdzie główną religią jest Islam nie mają tak dobrze jak na zachodzie. W 2010 roku w Arabii Saudyjskiej oskarżono o czary i skazano na karę śmierci prezentera libańskiej telewizji. 

Jak podaje TokFm: ,,48-letni Ali Husajn Sibat w swoim programie w satelitarnej stacji "Sheherezade" zajmował się wróżbami i dawaniem porad dzwoniącym do niego widzom. Kiedy przyjechał z pielgrzymką do Arabii Saudyjskiej został aresztowany przez policję religijną i oskarżony o uprawianie czarów."

https://www.tokfm.pl/Tokfm/7,103086,7682315,prezenter-libanskiej-tv-skazany-na-kare-smierci-za-czary.html

Arabia Saudyjska jest obecnie jedynym krajem na świecie, w którym sąd może skazać na śmierć za czary. Jest głównie spowodowane tradycyjnym przeświadczeniem, że wróżenie i tworzenie horoskopów uznawane jest za sprzeczne z Islamem. Według Raportu Rocznego Amnesty International 2014/15 na temat sytuacji praw człowieka na świecie Arabia Saudyjska, Iran i Irak były krajami, w których wykonano najwięcej egzekucji. We wszystkich trzech stracono wiele osób skazanych w nierzetelnych procesach. W Arabii Saudyjskiej wiele egzekucji przeprowadzono w formie publicznego ścięcia głowy. Wśród zabitych w ten sposób był mężczyzna skazany za czary.

Zdjęcie autorstwa Baluc Photography z Pexels

Również w krajach Europejskich prawo odnosi się do wiary w czary, a także do procesów czarownic. 

W ostatnim czasie poruszenie wywołało ułaskawienie czarownic w Hiszpanii. Mowa tutaj o działaniu parlamentu w Katalonii, który uznał za niewinne czarownice, które zostały skazane na śmierć za uprawianie czarów od XV wieku do XVIII wieku. 

Wiele internautów ma do tego negatywne jak i pozytywne podejście. Część osób uważa to za bardzo słuszne, zwracając uwagę na bezpodstawne oskarżanie tych kobiet, a także na to, że przez tortury same się przyznawały do czynów, które nie wykonały. Istotne jest też uświadamianie ludzi, że odprawianie czarów nie jest niczym złym jeśli nie szkodzi innym osobom. Negatywna strona tej całej sytuacji skłania się w stronę oskarżania parlament Katalonii, że nie zajmuje się naprawdę poważnymi dla państwa i regionu sprawami. Czy to ułaskawienie było potrzebne? Sami to oceńcie. 

https://www.pap.pl/aktualnosci/news%2C1066009%2Cw-katalonii-ulaskawiono-czarownice-krytycy-sugeruja-rzadowi-zajal-sie

Podobne działania jak Katalonia, podjęła Szkocja. Dzięki inicjatywie Witches of Scotland skazane przed laty czarownice mają zostać ułaskawione.

https://www.msn.com/pl-pl/wiadomosci/opinie/blisko-4000-czarownic-zostanie-u%C5%82askawionych-cho%C4%87-%C5%BCycia-im-to-nie-przywr%C3%B3ci/ar-AASdaMN

Inne współczesne przypadki:

Szacuje się, że w latach 2001-2006 w stanie Assam zginęło 300 osób . Między 2005 a 2010 rokiem około 35 morderstw związanych z czarami miało, podobno, miejsce w dzielnicy Sundergarh w Odisha. W październiku 2003 roku trzy kobiety zostały napiętnowane jako czarownice i upokorzone, po czym wszystkie popełniły samobójstwo w wiosce Kamalpura w dystrykcie Muzaffarpur w Bihar. We wrześniu 2013 r. w dzielnicy Jashpur w Chhattisgarh, zamordowano kobietę, a jej córkę zgwałcono pod zarzutem uprawiania czarnej magii. 

Poniżej znajdziecie odnośniki do artykułów szerzej opisujących wspomniane morderstwa i oskarżenia.

https://www.reuters.com/article/us-religion-witchcraft-idUSTRE58M4Q820090923

https://web.archive.org/web/20140202175052/http://news.outlookindia.com/items.aspx?artid=705806

http://news.bbc.co.uk/2/hi/south_asia/3211535.stm

https://www.ndtv.com/india-news/in-assam-a-rising-trend-of-murders-on-allegations-of-witchcraft-533508

https://web.archive.org/web/20130906085820/http://articles.timesofindia.indiatimes.com/2013-09-03/raipur/41725310_1_black-magic-jharkhand-jashpur

Jeśli chodzi o polskie media, to nawet TVP Info opublikowało parę lat temu artykuł na temat oskarżeń o czary. Nie chodzi tutaj o działania na terenach naszego kraju, a o Dźharkhand.  Jak podaje tekst na wschodzie kraju została brutalnie zamordowana 56-letnia kobieta oraz jej córka. Sąsiedzi oskarżyli je o to, że swoimi czarami spowodowały śmierć człowieka. W artykule znajdziemy również informacje: ,,Wiara w czarownice jest szczególnie silna w stanie Dźharkhand. Według hinduskiego urzędu kryminalistyki w latach 2001-2016 dokonano z tego powodu linczu na 523 kobietach, a w skali całego kraju zamordowano w tym samym czasie 2500 kobiet.''

https://www.tvp.info/43377592/okrutny-mord-na-matce-i-corce-sasiedzi-oskarzyli-je-o-czary

Pamiętajcie, żeby uważać na siebie, kiedy jedziecie do kraju, który ma inną kulturę. Przerażające jest to, że nadal możemy czytać o trwających współcześnie procesach czarownic. Mam wielką nadzieję, że te czasy nigdy nie wrócą do Europy, a także ustaną na innych kontynentach. Podzielcie się w komentarzach waszymi emocjami! Czy macie może w głowach jakieś rozwiązania jak całkowicie zniwelować karanie niewinnych osób za czary? 

Czytaj więcej »

Elementy Rytuału autorstwa Deborah Lipp - RECENZJA

Książka ,,Elementy rytuału" autorstwa Deborah Lipp w ciągu ostatnich lat było ciężko dostępną pozycją. Na szczęście pod koniec 2021 roku członkowie wydawnictwa Arcadia Mystica postanowili na nowo przetłumaczyć i wydać tę książkę. 

,,Deborah Lipp omawia wszystkie elementy rytuału przez pryzmat swojego doświadczenia z żywiołami, wyjaśniając głębsze znaczenia leżące za każdym, nawet najdrobniejszym gestem wykonywanym w trakcie magicznych ceremonii. Omawia wierzenia, symbole i wartości z nimi związane. Podaje też przykłady rytuałów, zaczynając od tych bardziej wiccańskich, ceremonialnych i formalnych, a kończąc na różnych eklektycznych formach czarownictwa. Każdy znajdzie tutaj coś dla siebie." - cytat ze strony https://www.arcadiamystica.com/elementy-rytualu

Na początek omówmy kim tak właściwie jest autorka książki.

Deborah Lipp mieszka w Nowym Jorku. Została inicjowana do tradycyjnego garderiańskiego kowenu w 1981 roku. Arcykapłanką została w 1986 roku i od tamtej pory nieprzerywanie naucza wicca oraz prowadzi pogańskie kręgi. Pojawiła się w filmie dokumentalnym A&E pt. Ancient Mysteries, w MSNBC oraz w ,,The New York Times". 

Powyższy fragment na temat autorki znajduje się na końcu książki.

Książka zawiera siedem rozdziałów, które krok po kroku prowadzą czytelnika przez tytułowe elementy rytuału. Rozdział pierwszy jest krótkim wstępem do całego procesu odprawiania rytuału. Kolejna część tłumaczy istotę żywiołów, które są nazywane elementami. Na ich podstawie opisywane są kolejne kroki. Podczas poznawania tej książki czytelnik dowiaduje się jak działa uziemianie, ześrodkowanie oraz scalanie w kontekście każdego z elementów. Moje serce skradły gotowe skrypty, które można wykorzystać do tworzenia własnego rytuału. Jestem wielką zwolenniczką tworzenia własnych rzeczy, dlatego dobre w tej książce jest to, że jest to inspiracja wiccańskiego rytuału, który nawet osoba niezainteresowania wicca może wykorzystać do swojej praktyki. 

W ostatnim czasie w internecie zasłynęły rytuały z TikToka i Pinteresta. Moim zdaniem jest to kompletnie zły wybór i jeśli chcecie na serio wejść w praktykę czarostwa to warto sięgnąć po tę książkę, która opisze wam każdy element rytuału i pokaże jak tworzyć własne, a nie tylko da gotowca, który nie koniecznie pochodzi z rzetelnych źródeł.

Książkę urozmaicają obrazki różnego rodzaju, które pomagają czytelnikowi wyobrazić sobie przebieg rytuały a także dopełniają jego każdy krok. Czytając ją pomyślałam, że warto robić sobie własne notatki, które będą one ściągawką, aby nie przekartkowywać książki, kiedy jesteśmy już w odpowiedniej przestrzeni rytualnej. 

Moim zdaniem największą zaletą tej książki jest jej praktyczność, a także możliwość uświadomienia młodych adeptów czarostwa, że każdy element rytuału ma swój cel i nie jest on przypadkowy. 

Nie wiem co mogę jeszcze dodać, ponieważ trudno recenzować książkę, która zawiera ogrom wiedzy, który powiem Wam szczerze poznawałam wraz z czytaniem tej książki. Od zawsze miałam problem ze znalezieniem dobrych inspiracji do tworzenia własnych rytuałów i zazwyczaj to było podążanie za intuicją. Oczywiście przynosiło do odpowiednie skutki, jednak kiedy zaczęłam tworzyć pewne elementy praktyki na podstawie słów Deborah mój rytuał nabrał takiego uroczystego charakteru. Trudno to opisać słowami, jednak według wiccan właśnie taki powinien być poprawnie przeprowadzony obrzęd magiczny - nie do opisania. Oczywiście pod kątem przeżyć i emocji, a nie pod kątem teoretycznym. 

Podsumowując jest to świetna książka dla osób początkujących! Dla szukających elementów, które mogą wykorzystać w swojej praktyce. Jest to jedna z nielicznych książek, która z taką precyzją opisuje każdy następujący po sobie krok.

Dodatkowo muszę Wam oznajmić pewną informację udostępnioną na instagramowym profilu wydawnictwa Arcadia Mystica. 

Z uwagi na inflację, ceny druku książek oraz wysyłek poszły w górę. W tej sytuacji wydawnictwo wraz z początkiem marca podnosi ceny niektórych pozycji w swoim sklepie. Dodatkowo "Elementy Rytuału", o których jest ta recenzja, są już niemal na wyczerpaniu.

Dlatego serdecznie Wam polecam i lećcie ją kupić póki jest jeszcze dostępna! 

Czytaj więcej »